Επιμέλεια: Έλλη Πάντα

Αγαπητή μαμά,

Πραγματικά δεν ξέρω πώς είναι να είμαι εσύ… Τα παιδιά μου μεγάλωσαν και δεν έχουν μητριά. Τα δικά σου παιδιά είναι ακόμα μικρά και έχουν εμένα για μητριά. Δεν με γνωρίζεις, δεν έχουμε γνωριστεί όμως νοιώθουμε η μία την παρουσία της άλλης χωρίς να έχουμε μιλήσει. Δεν γνωρίζω ποια είναι η γνώμη σου για μένα και το μόνο που μπορώ να υποθέσω είναι ότι αναρωτιέσαι αν μπορώ να είμαι καλή γονιός. Είναι τα παιδιά σου σε ασφαλή χέρια όταν βρίσκονται μαζί μου; Δεν ξέρεις καν τι άνθρωπος είμαι ή αν μπορείς να εμπιστευτείς τις ζωές τους σε εμένα, μια ξένη. Πρέπει να είναι πολύ δύσκολο για” σένα να τα στέλνεις στο σπίτι μας όταν έρχονται Σαββατοκύριακο ή διακοπές…

Αυτά που μπορώ να σου πω είναι τα εξής:

Αγαπώ τα παιδιά σου. Είναι πραγματικά υπέροχα και έχεις κάνει απίστευτα καλή δουλειά μεγαλώνοντάς τα. Καμιά φορά βέβαια είναι ένας μικρός μπελάς αλλά ποιο παιδί δεν είναι; Τα αγαπώ όμως σαν να είναι δικά μου. Τους μαγειρεύω και μου αρέσει να τους φτιάχνω τα αγαπημένα τους φαγητά. Τα βοηθώ να ξεπλύνουν τα μαλλιά τους από το μαλλακτικό και τους δίνω τα παιχνίδια τους για να παίξουν στη μπανιέρα. Τα βάζω το βράδυ στα κρεβάτια τους για ύπνο και τα φιλάω στο μέτωπο πριν κοιμηθούν. Τα κρατάω από το χέρι όταν διασχίζουμε το δρόμο. Φιλάω τις πληγές τους όταν χτυπάνε και τα παρηγορώ όταν χρειάζονται παρηγοριά. Προγραμματίζω και κάνω διάφορες δραστηριότητες μαζί τους όταν είμαστε μαζί και ακούω κάθε τους λέξη. Τα ενθαρρύνω και τα επαινώ.

Θέλεις να μάθεις όμως τι δεν κάνω; Δεν τα πειθαρχώ. Αφήνω τον πατέρα τους να το κάνει αυτό καθώς νοιώθω ότι δεν είναι πρέπον να το κάνω εγώ αυτό. Δεν αρμόζει στη δική μου θέση… Δεν τα αγνοώ και δεν είμαι ποτέ κακή μαζί τους. Δεν τα κάνω να ντραπούν ούτε στο ελάχιστο. Δεν υποτιμώ αυτή την αρμοδιότητά σου ούτε στο ελάχιστο προσπαθώντας να γίνω εσύ. Δεν κάνω κάτι που εσύ δεν θα ήθελες να κάνω.

Τα παιδιά σου με αγαπούν. Το γνωρίζω επειδή μου το λένε και μου το δείχνουν. Μου λένε ότι και ο μπαμπάς τους με αγαπάει. Ξέρεις όμως κάτι; Δεν σε βγάζουν στιγμή από το μυαλό τους. Όταν είμαστε στην αγορά, η μικρούλα σου θα μου δείξει κάποιο μικροαντικείμενο που πιστεύει ότι θα σου αρέσει. Όταν τους φτιάξω κοτόπουλο στο φούρνο θα μου πουν ότι είναι πεντανόστιμο, όχι όμως τόσο καλό όσο το δικό σου. Όταν είμαστε στο πάρκο, ο γιος σου θα δει μια γυναίκα που φορά το ίδιο παλτό με το δικό σου. Θα μου πουν ότι σε αγαπούν και τους λείπεις. Μερικές φορές που τα κρατάμε για μία εβδομάδα ή και περισσότερο, τους λείπει το σπίτι τους.

Γνωρίζω ότι τα πράγματα δεν είναι πάντα εύκολα μεταξύ σε εσένα και τον πατέρα τους όμως κάποτε τον αγάπησες και είδες σε αυτόν όλα αυτά τα όμορφα που βλέπω εγώ. Τον εκτίμησες αρκετά ώστε να κάνεις παιδιά μαζί του (και πρέπει να πω ότι κάνατε υπέροχα και πανέμορφα παιδιά μαζί!). Νομίζω ότι καμιά φορά, μετά από ένα διαζύγιο είναι ευκολότερο να θυμάσαι τα λάθη του άλλου και να ξεχνάς τα προτερήματά του. Είναι υπέροχος και στοργικός πατέρας. Γίνεται «χαζοχαρούμενος» με την άφιξή τους και λυπάται όταν τα επιστρέφουμε σε “σενα. Κάθε μέρα μου λέει με ενθουσιασμό τουλάχιστον μία ιστορία για κάποιο από τα παιδιά σας. Τα αγκαλιάζει, τα φιλάει και τους λέει πόσο τα αγαπά σε κάθε ευκαιρία. Η ζωή του χωρίς αυτά θα ήταν ελλιπής. Τους λέει ότι δεν είναι πρόβλημα το να με αγαπάνε και ότι αυτό σε καμιά περίπτωση δεν σημαίνει ότι σε αγαπάνε λιγότερο. Γνωρίζει ότι αγαπούν το σύζυγό σου και ότι αυτό δεν σημαίνει ότι αγαπούν εκείνον λιγότερο. Πόσο τυχερά είναι αυτά τα παιδιά που έχουν τέσσερις γονείς να τα αγαπούν τη στιγμή που άλλα παιδιά δεν έχουν κανένα…

Γι΄αυτό σε παρακαλώ, μην ανησυχείς όταν τα φροντίζω εγώ. Σου υπόσχομαι ότι θα τα προσέχω σαν τα μάτια μου και ότι θα τους συμπεριφέρομαι όπως θα ήθελα να συμπεριφέρονται στα δικά μου παιδιά. Σου υπόσχομαι ότι θα τα αγαπώ- όχι σαν εσένα γιατί η αγάπη της μητέρας δεν συγκρίνεται- αλλά σαν μητριά τους. Και αυτή η αγάπη είναι μεγαλύτερη απ” όσο μπορείς να φανταστείς…

Υπογραφή,

Η μητριά τους