Της Έλλης Πάντα

Τον παλιό καιρό, όταν τα παιδιά γκρίνιαζαν, τα χαστούκιζαν, τα χτυπούσαν στον ποπό, τα έστελναν στο δωμάτιό τους ή τα αγνοούσαν επιδεικτικά. Πλέον, οι γονείς δεν τα αντιμετωπίζουν ακριβώς έτσι, όμως αυτά εξακολουθούν να κλαψουρίζουν και να γκρινιάζουν. Είναι από τα πιο ενοχλητικά πράγματα που μπορεί να κάνει ένα παιδί. Ακολουθούν ορισμένες συμβουλές που μπορεί να σας βοηθήσουν να κάνετε το μικρό σας να ησυχάσει!

Με πόνεσαν τα αυτιά μου

Όταν το μικρούλι σας φωνάζει και κλαίει γιατί θέλει κι άλλο γλυκό, κι άλλο παιχνίδι ή οτιδήποτε άλλο, δείξτε του ότι τα αυτιά σας πονάνε πολύ.

Καλύψτε τα με τα χέρια, πείτε του ότι πονάνε πολύ και όποτε αυτό φωνάζει, πονάνε ακόμα περισσότερο. Αν είναι μέχρι τεσσάρων χρονών, είναι πολύ πιθανό να αιφνιδιαστεί αν βάλετε πάγο ή τσιρότο στα αυτιά σας, ώστε να του δείξετε πόσο πολύ πονάτε από τις φωνές του. Στο κάτω κάτω δεν είναι ψέμα, όντως με τις φωνές τα αυτιά πονάνε!

Αγνοείστε το

Αυτή η τακτική έχει χρησιμοποιηθεί από κάθε γενιά γονέων. Όταν τα παιδιά σας γκρινιάζουν, αγνοήστε τα, ώσπου να τα παρατήσουν. Μπορεί να αναρωτηθείτε αν το παιδί καταλαβαίνει το λόγο που το αγνοείτε, αλλά να είστε σίγουροι ότι καταλαβαίνει. Είναι σαν τον σκύλο του Πάβλοφ: Όταν τα μικρά σταματούν να γκρινιάζουν και αρχίζουν να μιλάνε σαν μεγάλα παιδιά, τότε κι εσείς χαμογελάτε και αρχίζετε τη συζήτηση. Δώστε τους αυτή την ικανοποίηση όταν σας χτυπήσουν το «κουδουνάκι» και τα παιδιά θα καταλάβουν σύντομα ότι η γκρίνια δεν αποδίδει! Παραδειγματιστείτε από τον Πάβλοφ και τον σκύλο του.

Μην ενδώσετε στην κούραση και το άγχος

Όταν είμαι κουρασμένη ή αγχωμένη, το να αγνοήσω τη γκρίνια του παιδιού μου είναι σχεδόν αδύνατο. Πολλές φορές πέφτω στην παγίδα και ενδίδω στις απαιτήσεις του κι έτσι, συνεχίζει. Όταν όμως καταλαβαίνω το λάθος μου, αλλάζω τακτική.

Φεύγω. Μερικές φορές, είναι το μόνο πράγμα που μπορώ να κάνω. Το να φύγεις βέβαια είναι πολύ εύκολο όταν είσαι στο σπίτι με την οικογένεια ή κάπου αλλού, όπου θα είναι ασφαλές το να απομακρυνθείς από το παιδί σου. Αλλά τι κάνεις όταν βρίσκεσαι κάπου έξω και δεν μπορείς να φύγεις ούτε για ένα λεπτό;

Τότε, φεύγεις μαζί του. Ή φεύγεις νοερά, απλώς μουρμουρίζοντας στον εαυτό σου. Μπορεί να ακούγεται περίεργο, αλλά το να είσαι γονιός σημαίνει ότι κάποιες φορές πρέπει να φέρεσαι και λίγο παρανοϊκά… Το να μουρμουράς σε αποσπά από τον ενοχλητικό ήχο του κλαψουρίσματός του και μάλιστα, μπορεί να ενοχληθεί που παραμιλάς και δε του δίνεις σημασία. Για μένα, αυτό φέρνει ακόμα καλύτερα αποτελέσματα!

Δώστε του αντάλλαγμα

Κάθε φορά που το μικρό σας γκρινιάζει για κάτι ανούσιο, όπως ότι θέλει ένα ακόμα παιχνίδι σαν αυτό που έχει, χρεώστε το! Σίγουρα θα έχει κουμπαρά. Πάρτε ένα κέρμα από τον κουμπαρά για κάθε φορά που γκρινιάζει με μια παράλογη απαίτηση. Αν είναι μικρό και δεν μαζεύει ακόμα χρήματα, βάλτε το να κάνει δουλειές για να επανορθώσει για το σαματά που προκάλεσε. Και τα μικρά μπορούν να σκουπίσουν! Κανένας δεν νοιάζεται για το αν θα γίνει καλή δουλειά. Το θέμα είναι ότι θα μείνει ήσυχο για κάμποση ώρα!

Η καρέκλα του άτακτου

Όταν το μικρό σας αρχίζει να γκρινιάζει και να φωνάζει, στείλτε το στην καρέκλα του άτακτου. Βάλτε το να καθίσει σε μια καρέκλα και πείτε του αποφασιστικά ότι μπορεί να φωνάζει όσο θέλει, αλλά μόνο όσο κάθεται σε αυτή την καρέκλα. Μετά από λίγο, θα θέλει να σταματήσει για να κατέβει. Μπορεί να χρειαστεί να το βάλετε πολλές φορές στην καρέκλα, γιατί θα σηκώνεται, αλλά αξίζει τον κόπο.