Της Ήρας Ανδρέου

Δεν θα σου πω ψέματα, ούτε θα σε παραμυθιάσω με γλυκανάλατα stories μπαμπάδων που κάνουν μια “χαρά χαρούλα” την δουλειά μιας μαμάς. Η “εναπόθεση” των μικρών στο μπαμπά _ για να πεταχτείς στο super market, να φτιάξεις νύχι, να βάψεις ρίζα ή να πιεις ένα καφέ με την κολλητή σου _ εμπεριέχει τόσους κινδύνους για την ψυχική σου υγεία όσους ακριβώς και το το τοξικό νέφος της αιθαλομίχλης για τους πνεύμονές σου. Άμα τη επιστροφή σου το πιο πιθανό είναι να τους βρεις σκαρφαλωμένους στο δέντρο του κήπου, “τέτοια παιχνίδια παίζαμε όταν ήμασταν παιδιά”, κρυμμένους στην ντουλάπα με τα καλοσιδερωμένα σου ρούχα να έχουν “μεταποιηθεί” σε ωραιότατες πατσαβούρες ”πώς κάνεις έτσι; θα τα φτιάξουμε όλα”, ή σκασμένους από γλυκά και παγωτά στον καναπέ, σε ανάσκελη στάση αρκούδας που έχει μόλις καταβροχθίσει μισό τόσο μέλι. Ο καναπές _ ναι αυτός που έχουν αράξει ως αρκούδες ή… μοσχάρια _ είναι λεκιασμένος με σοκολάτα, στο χαλί υπάρχουν τρίμματα από μπισκότα και καμιά δεκαριά επιτραπέζια που οφείλεις να ξεμπερδέψεις, τα κρεβάτια παραμένουν άστρωτα, τα πιάτα και τα ποτήρια άπλυτα και το μυστήριο της απόλυτης αταξίας τους άλυτο. Σε προχωρημένες καταστάσεις, θα αντικρίσεις ζωγραφιές στους τοίχους, μπογιές στο πάτωμα, νερά στο χαλί, λάσπες στην σκάλα και πολλές ακόμη “ομορφιές” με τα βλέμματά τους να σε θεωρούν την μοναδική “ασχήμια” και τα στόματά τους να σε αποκαλούν “υστερική”! Τέλος! Το να αφήσεις ένα παιδί με τον μπαμπά είναι σαν να βάζεις τα χεράκια σου και να βγάζεις τα ματάκια της πολυπόθητης τάξης που χρόνια τώρα πασχίζεις να επιβάλεις στα του οίκου σου. Ωστόσο, το τελευταίο διάστημα, ολοένα και περισσότεροι ειδικοί επιμένουν και εμμένουν στο ότι η “εναπόθεση” ενός παιδιού στον μπαμπά _ έστω και για λίγες ώρες την εβδομάδα _ είναι κάτι παραπάνω από αναγκαία για το καλό το παιδιού (μην μπερδεύεσαι, όχι, για για το δικό σου). Τι λένε λοιπόν οι γνωρίζοντες καλά τα άπαντα της παιδικής ψυχής; Παιδιά με μπαμπάδες που συμμετέχουν ενεργά στη ζωή τους, προσαρμόζονται πιο εύκολα στο νηπιαγωγείο και το σχολείο, έχουν υψηλότερο δείκτη νοημοσύνης και λιγότερα προβλήματα συμπεριφοράς, κάνουν φίλους πιο εύκολα και είναι σε καλύτερη θέση να κατανοήσουν τα συναισθήματα των άλλων. Όσο για το μέλλον τους; Τα παιδιά που περνούν πολλές ώρες με τον μπαμπά, τείνουν να έχουν καλύτερη ψυχική υγεία και είναι λιγότερο πιθανό να μπλέξουν σε επικίνδυνες καταστάσεις! Όλα τα παραπάνω ισχύουν τόσο για τα κορίτσια όσο και για τα αγόρια ενώ εξακολουθούν να ισχύουν ακόμα κι αν οι γονείς έχουν χωρίσει. Συμπέρασμα; Αν θέλεις το καλό του παιδιού σου “πέτα το στον μπαμπά”, λίγες ώρες την εβδομάδα. Όσο για το δικό σου (σ.σ. καλό) θα αναφερθούμε εκτενώς σε επόμενο άρθρο…