Της Έλλης Πάντα
Οι παρακάτω φωτογραφίες αποτελούν όνειρα παιδιών που μάχονται τον καρκίνο. Μερικά από αυτά τα πανέμορφα παιδάκια ήταν τόσο άρρωστα που με το ζόρι στέκονταν όρθια και κάποια από αυτά δεν τα κατάφεραν. Η όμορφή ανάμνησή τους όμως έχει μείνει ανεξίτηλη.
Αυτές οι φωτογραφίες είναι σαν να μπαίνουμε στο μυαλό ενός παιδιού. Τα παιδιά ονειρεύονται να γίνουν ο Μπάτμαν, γοργόνες, νεράιδες ή να πολεμούν δράκους. Για τα παιδιά τίποτα δεν είναι αδύνατο.
Ο Αμερικανός φωτογράφος Jonathan Diaz κυκλοφόρησε το βιβλίο – κολάζ του, Αληθινοί Ήρωες, στο οποίο έκανε πραγματικότητα τη φαντασία άρρωστων παιδιών. Για να φτιάξει αυτό το δημιουργικό άλμπουμ, ζήτησε από τα παιδιά του να φανταστούν πώς θα ήταν να ζούσαν όλα αυτά που ονειρεύονταν και τα αποτύπωνε με το φακό του. Στη συνέχεια σκέφτηκε να αφιερώσει αυτό το έργο σε παιδιά με καρκίνο, ώστε να τους δώσει τη χαρά να ζήσουν κι αυτά τα δικά τους όνειρα.
Ορισμένες από τις φωτογραφίες του και οι πραγματικές ιστορίες που τις συνοδεύουν είναι οι εξής:
Ethan
«’Ήθελε να γίνει ο Μπάτμαν και γιατρός. Η μητέρα του έλεγε ότι είχε δεθεί πολύ με τους γιατρούς του, επειδή προσπαθούσαν να του σώσουν τη ζωή. Τους είχε συμπαθήσει τόσο, που ήθελε να σώσει ο ίδιος τις ζωές άλλων ανθρώπων. Δυστυχώς δε τα κατάφερε.»
Sophie
«Λατρεύει να διαβάζει βιβλία. Έτσι, σκέφτηκα να τη φωτογραφίσω όταν διάβαζε ένα βιβλίο. Της άρεσε πολύ να ποζάρει και να χαμογελάει.»
Ellie
«Ήθελα η φωτογράφισή της να είναι ευφάνταστη. Δεν ήθελα να είναι απλά μια ζαχαροπλάστης. Ήθελα να μπορεί να κάνει φανταστικά πράγματα, που ούτε στα πιο τρελά της όνειρα δεν έκανε. Όχι μόνο έφτιαξε αυτά τα θεσπέσια γλυκά αλλά μπορούσε να τα ισορροπεί μαγικά στον αέρα και να μοιάζει με μια μικρή μάγισσα.»
Marley
«Η Marley ήταν μεγαλύτερη. Είχε καρκίνο σε μικρότερη ηλικία, που τότε βρισκόταν σε ύφεση. Το όνειρό της ήταν να παίξει ποδόσφαιρο στο κολέγιο και πέρσι κέρδισε μια υποτροφία για να το καταφέρει αυτό. Ήθελα να την συμπεριλάβω στο άλμπουμ για να δείξω στα άλλα παιδιά ότι κάποια από αυτά όντως καταφέρνουν να πραγματοποιήσουν το όνειρό τους.»
Caimbre
«Ήταν πολύ αστείο κοριτσάκι. Όταν πήγαμε εκεί να κάνουμε τη φωτογράφισή της, ήταν σωστό μοντέλο όταν πόζαρε και ξάπλωνε στο έδαφος.»
Cami
«Στους χιλιάδες ανθρώπους που εξετάστηκαν, μόνο ένας δότης ήταν συμβατός κι έτσι έγινε η μεταμόσχευση μυελού των οστών που της έσωσε τη ζωή. Τώρα ξεπέρασε τον καρκίνο και είναι μια χαρά.»
Jordan
«Αυτό ήταν στην αρχή της φωτογράφισης. Στην αρχή δεν ήθελε να σηκωθεί όρθια. Κάθισα τότε δίπλα της και της είπα, “Άκου, ξέρω ότι βρισκόμαστε σε ένα σαλόνι με φώτα και κάμερες. Αλλά αν μπορείς να φανταστείς μαζί μου ότι βρίσκεσαι στη Χώρα των Θαυμάτων, θα σε βάλω εκεί στη φωτογραφία μου.” Και τότε, την είδα πραγματικά να αποδρά.»
Breeann
«Ήταν χορεύτρια πριν διαγνωσθεί με καρκίνο των οστών. Οι γιατροί πίστευαν ότι δε θα μπορούσε να χορέψει ποτέ ξανά κι ότι θα χρειάζονταν δύο χρόνια για να μπορέσει να ξαναπερπατήσει. Μέσα σε ένα χρόνο όμως ξαναπερπάτησε και ήθελα να τη μετατρέψω πάλι σε χορεύτρια. Αφού μπορέσαμε να το κάνουμε για τη φωτογραφία, μπορεί μια μέρα να το κάνει και στην αληθινή ζωή.»