Της Μαρίας Σκαμπαρδώνη

Το taekwondo είναι η μεγάλη αγάπη της ζωής μου, από τόσο μικρό παιδάκι με θυμάμαι όταν έμπαινα στο dojo (ο χώρος της προπόνησης στην Κορεάτικη γλώσσα), ξεχνούσα τα πάντα, ήμουν απόλυτα ευτυχισμένη. Μπήκε στη ζωή μου τελείως ξαφνικά και απρόσμενα, ήταν κι ένας τρόπος να κρατάω ζωντανό τον πατέρα μου μέσα μου (κι εκείνος είχε μαύρη ζώνη, στο καράτε όμως). Ήμουν, θυμάμαι, 10 χρονών παιδάκι κι έφτασα 22. Και η εμπειρία μου η οποία δε συγκρίνεται σαφώς με αυτή των δασκάλων μου ή άλλων σπουδαίων αθλητών ή εκπαιδευτών, αλλά υπάρχει σε ένα βαθμό, πάντα μου έδινε το δικαίωμα να ανταλλάσσω απόψεις με γονείς, συμμαθητές και απλούς ενδιαφερόμενους για διάφορες απορίες που έχουν στην ενασχόληση των ανθρώπων, ειδικότερα των παιδιών και των νέων σχετικά με αυτές.

Οι πολεμικές τέχνες είναι διάφορες μορφές πάλης που αναπτύχθηκαν πριν αρκετά χρόνια σε διάφορες Ασιατικές χώρες ως ένας τρόπος προστασίας των μοναχών από διάφορες επιθέσεις ληστών σε μοναστήρια, αλλά και ως ένας τρόπος μελέτης κι εμβάθυνσης των δυνατοτήτων και της δύναμης που υπάρχει στο ανθρώπινο σώμα. Η αυξημένη εγκληματικότητα που, δυστυχώς, μαστίζει την κοινωνία μας, ωθεί πολλούς ανθρώπους στην εκμάθηση μίας πολεμικής τέχνης. Μεγάλος αριθμός ανθρώπων που έχουν κατακλύσει τις σχολές πολεμικών τεχνών αποτελούν και τα παιδιά, σχολικής ακόμη και προσχολικής ηλικίας.

Το taekwondo(ας μιλήσω για τη δική μου τέχνη συγκεκριμένα), είναι ιδιαίτερα δημοφιλές στα παιδιά, τα οποία γοητεύονται περισσότερο από την αγωνιστική πλευρά του αθλήματος. Υπάρχει διάχυτος ο μύθος ότι η ενασχόληση με μία πολεμική τέχνη ωθεί τον άνθρωπο στη βία, στην επιθετική συμπεριφορά. Σε αυτό όμως, δεν οφείλεται η ίδια η πολεμική τέχνη αυτή καθεαυτή, αλλά η ποιότητα του χαρακτήρα του εκάστοτε αθλητή ή η συμπεριφορά του δασκάλου. Οι πολεμικές τέχνες ασχολούνται μεν με τη βία, όχι όμως με την εσκεμμένη πρόκλησή της σε κάποιο άτομο, αλλά με την προστασία της ανθρώπινης ζωής όταν εκείνη βιώσει μία απειλή για την ακεραιότητα της. Η στερεοτυπική αντίδραση πολλών ανθρώπων απέναντι σε έναν άνθρωπο που δηλώνει την αγάπη και την ενασχόλησή του με ένα τέτοιο άθλημα, αποτελεί μία διαστρεβλωμένη εικόνα η οποία οφείλεται στη βία που υπάρχει σε ταινίες πολεμικών τεχνών (άρα οι πολεμικές τέχνες είναι κάτι εγγενώς βίαιο στα μάτια και στο μυαλό πολλών), όπως και στην επιθετική και αλαζονική συμπεριφορά που επιδεικνύουν μερικές εκπαιδευτές και αθλητές. Οι πολεμικές τέχνες όμως για τον άνθρωπο κάθε ηλικίας έχει αποδειχθεί ότι δεν είναι απλώς ένα άθλημα, ένα χόμπι, αλλά ένας τρόπος ζωής, και αυτό οφείλεται στο στέρεο πνευματικό τους υπόβαθρο, στη φιλοσόφική τους υπόσταση, στην αποφυγή του τραυματισμού, ακόμη και του αντιπάλου (όπως στο Aikido), στο σεβασμό που απορρέει από αυτές για το ανθρώπινο πρόσωπο. Τα λάθη και η αλαζονεία μερικών ανθρώπων θεωρώ κατάφωρη αδικία να δημιουργούν στερεοτυπικές αντιλήψεις για μορφές αθλημάτων με τις οποίες ασχολήθηκαν, ασχολούνται και θα ασχολούνται σπουδαίοι άνθρωποι με αξίες και ιδανικά.

Η θρησκευτικότητα είναι ένα μείζον θέμα και πολλοί γονείς η αλήθεια είναι ότι μου έχουν εκμυστηρευτεί ότι φοβούνται για την επιρροή που μπορεί να ασκήσει μία πολεμική τέχνη στο θρησκευτικό συναίσθημα του παιδιού τους. Οι πολεμικές τέχνες σίγουρα ξεχωρίζουν, όπως προείπα για το στέρεο πνευμάτικό τους υπόβαθρο, αλλά προσφέρουν αυτογνωσία η οποία βοηθά τον άνθρωπο όχι να απαρνηθεί τη θρησκευτικότητά του, αλλά αντιθέτως, να γίνει ικανό να προσδιορίσει τη θρησκεύτική του ιδιότητα. Επιπλέον, διδάσκονται σε εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, ανθρώπους όλων των θρησκειών, όλων των πεποιθήσεων. Η ενασχόληση ,η σοβαρή ενασχόληση όμως με μία πολεμική τέχνη οδηγεί σε μία βαθύτερη γνώση του εαυτού και προάγει το σεβασμό στο ανθρώπινο πρόσωπο και στο σπουδαίο αγαθό της ελευθερίας. Και η ελευθερία δεν περιέχει μέσα της τον προσηλυτισμό, διότι σέβεται πάνω από όλα την ελεύθερη βούληση του ανθρώπου. Ναι, οι πολεμικές τέχνες προέρχονται από χώρες με διαφορετική θρησκεία και κουλτούρα από τη δική μας, αλλά αυτές δεν προβάλλονται μέσα από την εξάσκηση σε αυτές, αφού σκοπός τους είναι η σωματική και πνευματική υγεία και ευεξία.

Η ταπεινή μου γνώμη είναι ότι αν το παιδί σας επιλέξει να ασχοληθεί με μία πολεμική τέχνη να είστε προσεκτικοί με την εκλογή της σχολής στην οποία θα ασκηθεί. Πριν γίνει εγγραφή ζητήστε να παρακολουθήσετε πρώτα μία προπόνηση, ζητήστε όλες τις απαραίτητες πιστοποιήσεις από τον δάσκαλο , δώστε τεράστια έμφαση και στην ποιότητα του χαρακτήρα του, προσέξτε την καθαριότητα του χώρου, την   ποιότητα της προπόνησης. Μπορεί λόγω της κρίσης όλοι να ζητούμε την ενασχόληση με ένα άθλημα ή με μία δραστηριότητα με όσο λιγότερο κόστος γίνεται, αλλά θεωρώ ότι η ψυχική και σωμάτική μας υγεία είναι πιο σημαντική. Μην εμπιστεύεστε την πρώτη σχολή που βρίσκετε επειδή είναι πιο οικονομική ή πιο κοντά στο σπίτι σας. Ρωτήστε, ενδιαφερθείτε, όχι μόνο σε αθλήματα αλλά και στο οτιδήποτε. Σεβαστείτε τα χρήματα, τις σπουδές, τον εαυτό σας.

Ως Μαρία, θεωρώ ότι το taekwondo πρόσφερε πολλά στο χαρακτήρα μου, στη δύναμη που απέκτησα μέσα από αυτό για να αντιμετωπίζω με μεγαλύτερο θάρρος τις δυσκολίες της ζωής. Η σωστή και ορθή θεώρηση μίας πολεμικής τέχνης , ότι μαθαίνω να αμύνομαι και ΠΟΤΕ για να επιτίθεμαι ή να βιαιοπραγώ, η αυτοπεποίθηση που απορρέει από το γεγονός ότι νοιώθουμε δυνατότεροι, ότι μαθαίνουμε να αμυνόμαστε χωρίς ποτέ να βάζουμε εσκεμμένα τον εαυτό μας σε κίνδυνο, η επαφή με άλλους ανθρώπους, όλα αυτά θα μας βοηθήσουν στο διάβα της ζωής μας, αρκεί να έχουμε τη σωστή αντίληψη και την υπευθυνότητα απέναντι στο άθλημα το οποίο επιλέξαμε. Καλή μας τύχη!!!