Tης Ελλης Πάντα
Η Queenie Zee Ng και η 8χρονη κόρη της Yuna έφτιαχναν ένα τμήμα της ανθρώπινης σπονδυλικής στήλης για το πρόγραμμα εγκεφαλικής ανάπτυξης του Πανεπιστημίου του Stanford, σε μια προσπάθεια να σπάσουν τα δύο παγκόσμια ρεκόρ Guinness, το ένα για τη μακρύτερη σπονδυλική στήλη και το άλλο για τις περισσότερες σπονδυλικές στήλες. Περισσότεροι από 1.200 συμμετέχοντες έλαβαν μέρος.
Το πρόγραμμα αυτό αποσκοπούσε στην επιστημονική, τεχνολογική, μηχανική και μαθηματική εκπαίδευση. Έχει παρατηρηθεί μείωση στον αριθμό των μαθητών που ακολουθούν αυτούς τους τομείς στη σταδιοδρομία τους κι έτσι οι διοργανωτές ήλπιζαν ότι αυτή η μέρα αφιερωμένη στα Lego θα διδάξει στα παιδιά ότι η κατασκευή και η μάθηση του σώματος μπορεί να είναι μια διασκεδαστική δραστηριότητα.
«Όσο πιο νωρίς μυήσουμε τα παιδιά στη μάθηση, τόσο το καλύτερο», είπε η διοργανώτρια Amanda Martino. «Θέλουμε να μάθουν πώς λειτουργεί ο εγκέφαλος, αλλά ήταν πιο εύκολο να κατασκευάσουν μια σπονδυλική στήλη παρά έναν εγκέφαλο! Είναι ένας διασκεδαστικός τρόπος να γνωρίσουν τα παιδιά την επιστήμη».
Κάθε σπονδυλική στήλη αποτελούταν από 677 κομμάτια Lego, τα οποία χρησιμοποιήθηκαν για να κατασκευάσουν 5 μεγάλα, 12 μεσαία και 7 μικρά τμήματα, που ενώθηκαν ώστε να δημιουργηθεί το οστό. Τα δημιουργήματα κρεμάστηκαν στην οροφή με πολύχρωμα σχοινιά.
Η Yuna στάθηκε εντελώς ίσια και προσπάθησε να περπατήσει. «Η σπονδυλική στήλη δεν είναι εντελώς ίσια. Αν ήταν, δεν θα μπορούσα να κινηθώ. Οι καμπύλες της με βοηθούν να σκύψω και είναι μεγάλη στο κάτω μέρος και μικραίνει προς τα πάνω», είπε γελώντας το κοριτσάκι.
Στο διπλανό τραπέζι, η 7χρονη Claire Jittipum έβαλε πολύχρωμα Lego στην κατασκευή της και ρώτησε τη μαμά της: «Πώς θα ήταν αν τα οστά μου ήταν όντως τέτοιο χρώμα; Θα ήθελα να είναι όλα μαύρα και μερικά πράσινα. Ή ακόμα καλύτερα, να είχαν τα χρώματα του ουράνιου τόξου.»
«Θα ήθελα να έχουν περιέργεια για την επιστήμη όταν μεγαλώσουν», είπε η μητέρα της για τις 2 κόρες της. «Είναι πολύ σημαντικό να έχουν έρθει σε επαφή με όλα τα είδη μάθησης. Έτσι, όταν μεγαλώσουν θα ανακαλύψουν τι τους αρέσει. Σε αυτή την ηλικία ενθουσιάζονται με τα πάντα.»
Σύμφωνα με τον Robert McLaren, έναν εκπαιδευτή της Playwell TEK-nologies, που βοήθησε στη διοργάνωση αυτού του προγράμματος, ήταν μια καλή ευκαιρία να μάθουν τα παιδιά για το σώμα και τον εγκέφαλό τους. «Τα περισσότερα παιδιά αγαπούν τα Lego. Όταν ήρθαν εδώ, ήθελαν να κατασκευάσουν αυτοκίνητα, σπίτια και όπλα. Το να έχουν όμως έναν συγκεκριμένο στόχο να εκπληρώσουν, τα καθοδηγεί και τα βγάζει από το χάος. Όλα γελούσαν και παράλληλα μάθαιναν, μαζί με τους γονείς.»
Μερικοί επισκέπτες ήταν τόσο αφοσιωμένοι σε αυτό που έκαναν, που δεν αποσπάστηκαν ούτε καν κατά την ώρα του μεσημεριανού. Η Mary Beth Leff, μια μητέρα δύο κοριτσιών έβγαλε φωτογραφίες καθώς εκείνες έχτιζαν και η ίδια προσπαθούσε να τις πείσει να φύγουν. «Αρνήθηκαν να πάνε για φαγητό για να μην αφήσουν την κατασκευή της σπονδυλικής τους στήλης. Νομίζω ότι αυτό συνέβη γιατί τους φαινόταν κάτι αληθινό. Δεν ήταν απλά μια κατασκευή ενός κάστρου ή αυτοκινήτου. Σήμερα το βράδυ θα προσπαθήσουμε να το ξαναφτιάξουμε μόνοι μας.»
Η κόρη της, Lucy, είπε χαμογελώντας: «Μου αρέσει πάρα πολύ αυτό που κάνω. Είναι δύσκολο να ενώσεις όλα τα κομμάτια μαζί, όμως έμαθα πάρα πολλά σήμερα.»
