Του Παναγιώτη Δημητρόπουλου,
Η Ζωή Παπαδάκη είναι Νηπιαγωγός και Συγγραφέας μα πάνω από όλα είναι ένας άνθρωπος δημιουργικός που έχει ως γνώμονα πάντα το σύνολο.
Αυτό διακρίνεται ξεκάθαρα και από το συγγραφικό της πόνημα με τίτλο, » Η ευχή της Αστεράτης» από τις εκδόσεις FYLATOS και σε εικονογράφηση της Αθηνάς Πετούλη.
Πρόκειται για μια παιδική ιστορία που έχει ως στόχο να κάνουν κτήμα τους τα παιδιά με τον καλύτερο τρόπο, το θετικό μήνυμα της αλληλεγγύης και προσφοράς.
Η Ζωή Παπαδάκη με την αμεσότητα που την διακρίνει αλλά και με τον ιδιαίτερο τρόπο προσέγγισης μια ευχής που δεν είναι για τον εαυτό μας αλλά είναι για τους άλλους κάνει το κείμενο ευρηματικό.
Τα ζωντανά χρώματα αλλά και οι πολλές και όμορφες εικόνες της Αθηνάς Πετούλη δίνουν την δική τους σημαντική συμβολή για ένα υπέροχο αποτέλεσμα. Εμείς δεν έχουμε παρά να ευχηθούμε τέτοιες ευχές σαν της Αστεράτης να πολλαπλασιαστούν.
H Ζωή Παπαδάκη γεννήθηκε στην Πάτρα, στις 17/03/1988, αλλά ο τόπος καταγωγής της είναι τα Παπαδιάνικα Λακωνίας. Σπούδασε στο Παιδαγωγικό Τμήμα Νηπιαγωγών στα Ιωάννινα. Έχει συμμετάσχει σε πολλά σεμινάρια παιδαγωγικής και έχει ασχοληθεί με επιμόρφωση για παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες και δυσλεξία. Αυτή τη περίοδο φοιτά στο Πανεπιστήμιο Κύπρου για την απόκτηση Μάστερ Ειδικής Αγωγής.
Τα τελευταία χρόνια ζει και εργάζεται στην όμορφη Μονεμβασία στο Εκκλησιαστικό Ίδρυμα Βρεφών και Νηπίων «Παναγία η Χρυσαφίτισσα» ως νηπιαγωγός.Η συγγραφή παιδικών παραμυθιών και ποιημάτων αποκαλύπτει μια παιδική της πτυχή καλά φυλαγμένη.
Η απεριόριστη αγάπη που τρέφει για τα παιδιά της δίνει τη δύναμη και την έμπνευση να εργάζεται σκληρά για να γίνει ολοένα και καλύτερη, και να τους προσφέρει ότι πιο όμορφο έχει στην καρδιά της. Στόχος της είναι τα παιδιά να αγαπήσουν τα βιβλία και διαβάζοντας να λαμβάνουν ένα μήνυμα που θα τα καθοδηγεί!
Η συνέντευξη
1. ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΚΟΥΒΑΛΑΣ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΙΔΙΚΗ ΣΟΥ ΗΛΙΚΙΑ ;
Το αγαπημένο μου παραμύθι ήταν γεμάτο ήρωες που όλο κάτι πάθαιναν μα το διασκέδαζαν. Ήταν μια ιστορία ανατρεπτική γεμάτη μηνύματα ουσιαστικά. Ένα παραμύθι που δεν τελείωνε ποτέ και πάντα με εξέπληττε. Ήταν οι ιστορίες του παππού και της γιαγιάς μου που δυστυχώς δεν ζουν πια ώστε να μου τις διηγηθούν ξανά και ούτε εγώ θυμάμαι το όνομα τους, μα τις φυλάω στην καρδιά μου και στις πιο όμορφες παιδικές αναμνήσεις μου.
2. ΠΟΙΟ ΤΟ ΠΑΙΔΙΚΟ ΒΙΒΛΙΟ ΠΟΥ ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΣΕ ΕΚΑΝΕ ΝΑ ΤΑΞΙΔΕΨΕΙΣ;
Πολλά παιδικά βιβλία θα μπορούσα να αναφέρω αλλά θα ξεχωρίσω ένα και αυτό είναι ο φεγγαροσκεπαστής του Πίμπαρε Έρικ που μεταδίδει με απλό και όμορφο τρόπο την δύναμη της φιλίας και της συνεργασίας. Πρωταγωνιστής στο βιβλίο είναι ο μικρός Τιμολέων, ο οποίος είναι έτοιμος να αναλάβει τη θέση του νέου φεγγαροσκεπαστή. Ο φεγγαροσκεπαστής είναι ένα περίεργο και δύσκολο επάγγελμα. Είναι εκείνος που κάθε νύχτα σκεπάζει με ένα πελώριο σεντόνι το φεγγάρι για να κρύψει ένα μέρος από το φως του, ώστε να μπορούν οι άνθρωποι να βλέπουν τα υπέροχα μισοφέγγαρα. Ο παλιός φεγγαροσκεπαστής, ο γέρο Ναπολέων, περιμένει πώς και πώς να ξεκουραστεί. Αυτό θα γίνει μόλις ο μικρός Τιμολέων τον αντικαταστήσει. Χάνει, όμως, τη μαγική καραμέλα που θα τον έκανε ανάλαφρο για να πετάξει μέχρι εκεί και ψάχνει να βρει τρόπο για να φτάσει στο φεγγάρι. Συναντά διάφορους χαρακτήρες που τον βλέπουν στεναχωρημένο και προσπαθώντας να τον βοηθήσουν, του προτείνουν τρόπους για να φτάσει τόσο ψηλά , χωρίς όμως επιτυχία. Τελικά, όλοι αυτοί που θέλησαν να τον βοηθήσουν σχηματίζουν μια ανθρώπινη σκάλα και σκαρφαλώνοντας πάνω στους ώμους τους, ο Τιμολέων καταφέρνει να φτάσει στο φεγγάρι χάρη στη βοήθεια όλων.
3. ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΠΑΙΔΙΚΟ ΒΙΒΛΙΟ ;;
Κοινή παραδοχή αποτελεί το γεγονός πως το βιβλίο είναι ένας σημαντικός παράγοντας στη διαμόρφωση του παιδιού. Λαμβάνοντας υπ’ όψιν την ιδιαίτερη σημασία και τον καθοριστικό ρόλο που παίζουν τα πρώτα έξι χρόνια ζωής στη διαμόρφωση της προσωπικότητας του ανθρώπου, μοιάζει κατάλληλη η επαφή με το βιβλίο από την προσχολική ηλικία. Θεωρώ απαραίτητο να γίνει βίωμα σε όλους μας πως σ’ ένα βιβλίο το παιδί μπορεί να βρει παρέα, να εξερευνήσει και να ανακαλύψει τον κόσμο, να διασκεδάσει, να βοηθηθεί και να ωριμάσει. Το βιβλίο επιδρά αθόρυβα, βαθμιαία και δυναμικά στη συνολική εξέλιξη του παιδιού.
4. ΤΙ ΣΕ ΕΚΑΝΕ ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙΣ ΤΟ ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΚΑΙ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙΚΟ ΒΙΒΛΙΟ ;;
Δεν μπορώ να προσδιορίσω ακριβώς τι με έκανε να ακολουθήσω το συγγραφικό μονοπάτι. Είναι μια εσωτερική ανάγκη, ο δικός μου τρόπος να επικοινωνώ με τα παιδιά που τόσο αγαπάω και ουσιαστικά να αναπνέω μέσα από την σχέση μου με τον γραπτό λόγο. Γράφοντας παιδικά παραμύθια αποκαλύπτω και ανακαλύπτω συνεχώς το παιδί που κρύβω μέσα μου.
5. ΑΝ ΕΙΧΕΣ ΕΝΑ ΜΑΓΙΚΟ ΡΑΒΔΙ ΤΙ ΘΑ ΗΘΕΛΕΣ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙΣ ;;
Αν είχα ένα μαγικό ραβδί θ’ άλλαζα πράγματα πολλά και θα’ θελα να αφήσω στον κόσμο μόνο τα καλά. Θα εξαφάνιζα με μιας την πείνα, την φτώχεια, τον πόλεμο και τις αρρώστιες. Όμως αν είχα δυνατότητα μόνο ένα πράγμα να αλλάξω τότε με το μαγικό μου ραβδί θα χάριζα σε όλους χαμόγελο γιατί αυτό για εμένα είναι ο μόνος τρόπος να αντιμετωπίζουμε όλες τις δυσκολίες της ζωής, με χαμόγελο και αισιοδοξία.
6. ΑΝ ΣΟΥ ΧΑΡΙΖΑΝ ΜΙΑ ΧΡΟΝΟΣΦΑΙΡΑ ΣΕ ΠΟΙΑ ΕΠΟΧΗ ΘΑ ΕΠΕΛΕΓΕΣ ΝΑ ΤΑΞΙΔΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ;;
Αν είχα αυτήν την επιλογή θα ήθελα να ταξιδέψω στο μέλλον ώστε να δω πως θα έχει εξελιχθεί η τεχνολογία. Να διαπιστώσω αν επιτέλους βρέθηκαν τα φάρμακα για όλες τις ανίατες ασθένειες που μαστίζουν την κοινωνία μας. Θα ταξίδευα στο μέλλον για να δω αν η πανέμορφη χώρα μας, η Ελλάδα μας, με τον πλούσιο πολιτισμό και την αστείρευτη ομορφιά, βρίσκεται στην θέση που της αξίζει στο παγκόσμιο στερέωμα.
7. Ποιος ο αγαπημένος σου ήρωας και ποια η αγαπημένη σου ηρωίδα μέσα από τα παραμύθια ;
Πολλοί οι αγαπημένοι ήρωες των παραμυθιών μα αν έπρεπε να ξεχωρίσω έναν αυτός θα ήταν ο Μικρός Πρίγκιπας. Η ιστορία του, όσες φορές και να τη διαβάσω, πάντα με συγκινεί και τα αποφθέγματα αυτού του παραμυθιού αγγίζουν την ψυχή μου. Κλείνοντας λοιπόν αυτή την όμορφη συνομιλία μας θα σας αφιερώσω ένα από πιο αγαπημένα μου: «Αυτό είναι το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό. Μόνο με την καρδιά μπορεί κάποιος να δει σωστά. Aυτά που είναι πραγματικά σημαντικά δεν μπορούν να τα δουν τα μάτια».
Παναγιώτης Δημητρόπουλος
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
Ο Παναγιώτης Δημητρόπουλος γεννήθηκε την 1η Ιουνίου 1976, στα Χανιά.
Είναι παντρεμένος με την Κυριακή Σεραφειμίδου, Διοικητική υπαλληλο της ΕΡΤ και έχουν ενα κοριτσάκι, την Καλλιόπη, δέκα ετών.
Τα παιδικά και εφηβικά του χρόνια τα έζησε στην Αμαλιάδα.
Το 1997 επιτυγχάνει σε Πανελλαδικό Διαγωνισμό των Ενόπλων Δυνάμεων και κατάσσεται με τον βαθμό του Λοχία στον Ελληνικό Στρατό όπου υπηρετεί μέχρι και σήμερα και φέρει τον βαθμό του Αρχιλοχία (ΠΖ). Έχει λάβει μέρος σε ειρηνευτικές αποστολές στο ΚΟΣΟΒΟ και εχει τιμηθεί με εύφημο μνεία από το ΝΑΤΟ το ΥΠΕΘΑ και το ΓΕΣ για την προσφορά του αυτήν.
Από το 2010 έχει εισαχθεί στο Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο, στο Τμήμα Ανθρωπιστικών Σπουδών του Ελληνικού Πολιτισμού και βρίσκεται στο 3ο έτος της φοίτησής του.
Είναι Γεν. Γραμματέας του Πολιτιστικού Συλλόγου Κοντοπούλων Κεραμειών.
Το 2014 ήταν υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος Χανίων.
Πλούσια η δράση του στα κινήματα Γονέων σε Χανιά και Παλλήνη Αττικής.
Άλλα συγγραφικά του έργα:
1. Το χρυσαφένιο κουκούτσι, εκδόσεις Περίπλους, 2014
2. Η Μαγεμένη ευχή, εκδόσεις Anima, 2015
3. Ο Μπαμπάς μου.. Ο ήρωας μου, ΕΛΛΗΝΟΕΚΔΟΤΙΚΗ, 2016
4. Τρεις νύχτες.. Ένα Θαύμα. Σαϊτης, 2016
5. Το Μυστικό της Γαλέρας, Αρτέον, 2016
