Η Julie ήταν έγκυος στο 7ο της παιδί και την 36η βδομάδα της εγκυμοσύνης, επισκέφθηκε το γιατρό για την καθιερωμένη της εξέταση. Στον υπέρηχο, ο γιατρός είδε ορισμένα ανησυχητικά πράγματα. Τον επόμενο μήνα, οι γιατροί ανακοίνωσαν στην οικογένεια ότι η κόρη τους πιθανώς θα γεννιόταν με Τρισωμία 13 ή 18, αλλά δεν μπορούσαν να είναι σίγουροι μέχρι να γεννηθεί το μωρό και να εξετασθεί.
Η Τρισωμία είναι η παρουσία τριών χρωμοσωμάτων αντί για ένα. Η πιο γνωστή τρισωμία είναι η Τρισωμία 21, γνωστή ως σύνδρομο Down. Η Τρισωμία 13 (σύνδρομο Patau) και η Τρισωμία 18 (σύνδρομο Edwards) είναι γενετικές διαταραχές, που περιλαμβάνουν προβλήματα υγείας που επηρεάζουν σχεδόν κάθε όργανο του σώματος. Είναι μοιραίες διαγνώσεις – περισσότερα από τα μισά μωρά που έχουν αυτές τις διαταραχές δεν επιβιώνουν την πρώτη βδομάδα της ζωής τους και οι επιζώντες, συνήθως δεν καταφέρνουν να περάσουν τα πρώτα τους γενέθλια.
Ο τοκετός της Julie κράτησε 20 ώρες και όλοι αγωνιούσαν για το αν το μωρό θα επιβιώσει. Στην αρχή δεν ανέπνεε και όταν οι γιατροί προσπάθησαν να το διασωληνώσουν, άφησε μια μικρή κραυγή και άρχισε να αναπνέει.
Η μικρή Lily τοποθετήθηκε αμέσως σε μηχάνημα υποβοηθούμενης αναπνοής στην μονάδα εντατικής θεραπείας νεογνών, όπου την παρακολουθούσαν διαρκώς. Την ίδια μέρα, τα αδέρφια της ήρθαν στο νοσοκομείο και είχαν την ευκαιρία να αγγίξουν και να καλωσορίσουν την νέα τους αδερφή. Έπειτα, η Lily μεταφέρθηκε στο δωμάτιο της μητέρας της, όπου η φωτογράφος που είχε καλέσει, απαθανάτισε τις στιγμές που πέρασαν μαζί.
Η Lily έζησε δυόμιση μέρες. Σε αυτό το διάστημα, η οικογένειά της την πλημμύρισε με αγάπη και της έκανε τα πρώτα και τα δεύτερα γενέθλια. Έφυγε ειρηνικά, χωρίς κανένα σωληνάκι πάνω της, στα χέρια της μητέρας της. Η οικογένειά της έγραψε ένα όμορφο κείμενο για εκείνη:
«Έζησε δυόμιση αγγελικές μέρες μαζί μας. Γιορτάσαμε τα πρώτα της γενέθλια με κρίνα, χειρόγραφες γενέθλιες κάρτες από τα αδέρφια της και ένα μεγάλο, λαμπερό μπαλόνι στο σχήμα του νούμερου 1. Στα δεύτερα γενέθλιά της, μαζευτήκαμε γύρω της. Την κρατήσαμε, την αγκαλιάσαμε και τη φιλήσαμε ξανά και ξανά. Της είπαμε πόσο πολύ την αγαπούσαμε και πόσο πολύ θα μας έλειπε. Και την αποχαιρετήσαμε. Για την ώρα.»
