Της Έλλης Πάντα
«Μαμά, γιατί έφυγε ο μπαμπάς;»
Η καρδιά μου πάει να σπάσει όταν κοιτάζω τα ματάκια της δακρυσμένα και πάντα γεμάτα ελπίδα ότι κάποτε η απάντησή μου θα είναι διαφορετική.
«Σε αγαπάω. Λυπάμαι που ο μπαμπάς έκανε μια επιλογή που μας πλήγωσε αλλά δεν φταις εσύ. Δεν είναι κακός άνθρωπος, απλώς πήρε μια απόφαση που μας στενοχώρησε όλους και λυπάμαι πολύ που στενοχώρησε κι εσένα. Σε αγαπάω. Σε αγαπάω περισσότερο από τον καθένα.
Αυτή ήταν η απάντησή μου, αλλά αυτό που ήθελα να πω γύριζε στο μυαλό μου και γέμιζε την καρδιά μου με τόσο πόνο, που ήμουν σίγουρη ότι μια μέρα θα εκραγώ και θα πω:
«Ο μπαμπάς μας έφυγε γιατί είναι εγωιστής. Έφυγε γιατί μάλλον δεν έπρεπε ποτέ να κάνει παιδιά. Εύχομαι κάθε μέρα να βλέπει τη ζημιά που σου έκανε, το κακό που έκανε στην οικογένειά του και να πονάει όπως πονάμε τώρα εμείς. Είναι ντροπή για το ανθρώπινο είδος, εύχομαι να μη τον ξαναδούμε ποτέ και σύντομα να είμαστε καλύτερα χωρίς αυτόν.»
Όμως τελικά τι μπορείς να πεις σε ένα παιδάκι που σε κοιτάζει με τα μεγάλα ματάκια του δακρυσμένα; Τι θα πεις σε ένα πλάσμα που έχει το μισό DNA του ανθρώπου που καθημερινά σε κάνει να δίνεις μάχη με τον εαυτό σου ώστε να μάθεις να συγχωρείς;
Το παιδί πρέπει να ξέρει ότι το αγαπούν. Όσο και να το θέλεις, όση κι αν είναι οργή σου, ποτέ δεν πρέπει να μιλάς άσχημα για αυτόν. Πάντα του επιβεβαιώνεις ότι ο πατέρας του είναι καλός άνθρωπος και του λες ότι ξέρεις πόσο πονάει το ίδιο. Γιατί το παιδί θέλει να καταλαβαίνεις τον πόνο του.
Για να είμαι ειλικρινής, δεν θα έχεις ποτέ όλες τις απαντήσεις που θα μπορούσαν να κάνουν τα πράγματα καλύτερα. Οπότε, το παιδί πρέπει να ακούει ότι δεν πειράζει που στενοχωριέται κι ότι θα είσαι πάντα δίπλα του όποτε θα θέλει να σου μιλήσει. Του υπενθυμίζεις ότι αυτό δεν έφταιξε που ο πατέρας αποφάσισε να φύγει. Του εκφράζεις την απόλυτη αλήθεια, ότι δηλαδή ο κόσμος να έρθει ανάποδα ποτέ δε θα το αφήσεις και εσύ και ότι τώρα θα το αγαπάς διπλά για να μη του λείπει τίποτα.
Του λες ότι ο μπαμπάς μπορεί να έφυγε, άφησε όμως πίσω του το καλύτερο κομμάτι του, το παιδί σας.
Καλησπέρα σας. Το παραπάνω κείμενο ειναι αναδημοσιευση απο το singleparent και το εχω επιμεληθεί εγω προσωπικα τον περασμένο Δεκέμβριο. Θερμή παράκληση να προσθέσετε τη πηγή. http://singleparent.gr/empeiries/exomologiseis/otan-o-mpampas-sou-efyge-afise-piso-to-kalytero-kommati-toy-esena/ Σας ευχαριστω.
Καλημέρα σας. Το παραπάνω κείμενο το έχουμε μεταφράσει και επιμεληθεί εμείς. Μιάς και πρόκειται για πηγή του εξωτερικού δεν είμαστε υποχρεωμένοι να αναγράψουμε πηγή. Για του λόγου όμως το αληθές σας παραπέμπω στην πηγή μας:
http://www.popsugar.com/moms/Explaining-Your-Divorce-Your-Kids-37588999?ref=37246220
Επίσης υπάρχει πεδίο επικοινωνίας στο site babyads και θα ήταν πιό κόσμιο πριν να αναφέρετε κάτι για το οποίο δεν είστε σίγουροι να επικοινωνούσατε αρχικά με αυτόν τον τρόπο. Σας ευχαριστούμε
Καλησπέρα σας. Όταν έπεσε το εν λόγω άρθρο στην αντίληψή μου, το είδα από κινητό και επέλεξα τη πιο γρήγορη οδό, δηλαδή το σχολιασμό, χωρίς καμία πρόθεση ή δόλο να σας βλάψω ή να σας κατηγορήσω δημοσίως. Απλά το είδα και θεώρησα σωστό να σας το επισημάνω. Ακόμη και αν έχω κάνει λάθος, για το οποίο σας ζητώ συγγνώμη μπορεί ωστόσο να συμβεί, δεν καταλαβαίνω τί ακριβώς δεν είναι κόσμιο ούτε ήμουν αγενής μαζί σας. Σε κάθε περίπτωση σας έχω στείλει προσωπικό μήνυμα. Να είστε καλά!
Μα εάν δεν έκανε δημόσιο σχόλιο πώς θα ψάρευε followers στο site της;
Βρε κορίτσια δεν χρειάζεται τόσο μελό! Οι μπαμπάδες και οι μαμάδες φεύγουν, αλλάζουν, δημιουργούν νέες οικογένειες, Μέσα στη ζωή είναι αυτά. Και τα παιδάκια θα δακρύζουν όσο τους φορτώνουμε τέτοια βάρη και μας αισθάνονται, άσχετα του τι λέμε, ότι είμαστε χάλια. Αλλιώς μια χαρά τα ξεπερνάνε όλα.