Της Ελένης Μάνου

Αγαπητοί κατασκευαστές παιχνιδιών για μωρά

Δεν ξέρω αν το γνωρίζετε αλλά βρίσκεστε πολύ συχνά στη σκέψη μου όλη μέρα.
Ξοδεύω αρκετό χρόνο τόσο για να επαινέσω αυτά που κατασκευάζετε όσο και για να σας μισήσω για κάποια άλλα θέματα.
Σας αγαπώ για τις ήρεμες στιγμές που περνώ όταν η κόρη μου κάθεται στο δεντράκι της ζούγκλας με ένα γορίλα στο ένα χέρι και μία χελώνα στο άλλο, τόσο ήσυχα παίζοντας μόνη της και δίνοντας στην κουρασμένη μητέρα της, δηλαδή εμένα, μία ευκαιρία να χαζέψω στο facebook και να χαλαρώσω.
Από την άλλη πλευρά, σας βρίζω όταν πιτσιλά γύρω από τη μπανιέρα και όλες εκείνες τις φορές που σηκώνει το χαριτωμένο πλαστικό παιχνιδάκι της και πετάει βρώμικο νερό πάνω στην κοιλιά της.
Έτσι αποφάσισα να φτιάξω μία λίστα με 10 εντολές για τους κατασκευαστές παιχνιδιών, με αυτά που πρέπει και που δεν πρέπει να κάνουν όταν φτιάχνουν παιχνίδια.

1. Δεν πρέπει να φτιάχνετε παιχνίδια που δεν μπορούν να διαλυθούν για να καθαριστούν καλά
Δεν θέλω να ξαναβρεθώ στη θέση να προσπαθώ να φτάσω το λιωμένο κρακεράκι που έχει σφηνωθεί στο μπουκάλι της κόρης μου

2. Δεν πρέπει να κάνετε τα πράγματα πολύπλοκα
Αντί τα παιχνιδάκια να απαρτίζονται από πολλά μικρότερα κομματάκια, γιατί δεν κάνετε όλο το παιχνίδι ενιαίο; Αυτό σημαίνει όχι ραφές και όχι τρύπες που με αναγκάζουν να στέκομαι μπροστά στο νεροχύτη προσπαθώντας με τα νύχια μου να ξύσω τη λάσπη από μία σχισμή που έχει το ρυμουλκό του γιου μου.

3. Δεν θα πρέπει να μπαίνει το νερό στο παιχνίδι, χωρίς να υπάρχει τρόπος να βγει στη συνέχεια όλο έξω.
Με τον τρόπο αυτό δημιουργείται μούχλα, το παιχνίδι γίνεται σιχαμερό και η κόρη μου το παρακολουθεί με τρόμο μέσα στη μπανιέρα.

4. Πρέπει να θυμάστε ότι τα πράγματα που βρέχονται, αναπτύσσουν μούχλα.
Τα βιβλία νερού είναι ωραία στη θεωρία, αλλά καθόλου λειτουργικά. Πρέπει όταν βρέχεται να μην υπάρχουν σημεία στα οποία μπορεί να αναπτυχθεί μούχλα και να κρυφτεί λάσπη.

5. Να θυμάστε ότι οι γονείς δεν έχουν πάντα όλες τις απαντήσεις, ή όλα τα εργαλεία.
Αν πρέπει να ξεβιδώσω κάτι για ένα παιχνίδι και οι βίδες δεν είναι ένα τυπικό μέγεθος, τότε το παιχνίδι θα πρέπει να περιλαμβάνει και ένα κατσαβίδι.

6. Τίμα τον πατέρα και τη μητέρα.
Εάν το παιδί μπορεί να χρησιμοποιήσει το παιχνίδι, τότε θα πρέπει να μπορούμε και εμείς. Μην κάνετε τα πράγματα πολύπλοκα. Δεν χρειάζομαι ένα δίχρονο να με κάνει να νιώθω σαν ηλίθιος, επειδή δεν μπορώ να καταλάβω πώς λειτουργεί το παιχνίδι.

7. Δεν πρέπει να κατασκευάζετε παιχνίδια που κάνουν το γονιό να θέλει να διαπράξει δολοφονία
Θόρυβος; Δεν μπορείτε να κάνετε παιχνίδια που δεν προκαλούν ηχορύπανση; Και για όνομα του Θεού, αν πρόκειται να κάνουν θόρυβο, μπορεί αυτός να μην είναι επαναλαμβανόμενος και με υψηλά ντεσιμπέλ; (και τι δεν θα έδινα για να μην ξανακούσω σειρήνες)

8. Δεν θα πρέπει να βάζετε πανί όπου δεν μπορεί να αφαιρεθεί για να καθαριστεί.
Αν είναι να καλύπτονται με ύφασμα (όπως αυτοί οι σούπερ χαριτωμένοι καναπέδες που ξεδιπλώνονται και γίνονται κρεβάτι), θα πρέπει να είναι εφικτό να αφαιρείται το πανί και να πλένεται.

9. Δεν θα φτιάχνετε παιχνίδια που για να λειτουργήσουν χρειάζονται πολύ μικρές μπαταρίες, όπως του ρολογιού.
Πρόκειται για μικροσκοπικές μπαταρίες που με μεγάλη δυσκολία μπορείς να πιάσεις χωρίς να τις καταστρέψεις και είμαι σίγουρη ότι είναι πολύ επικίνδυνες.

10. Δεν θα πρέπει να κατασκευάζετε κάτι για ένα μικρό παιδί που κοστίζει όσο ένα αυτοκίνητο.
Το παιδί μου είναι εδώ για να παίξει και να σπάσει τα παιχνίδια του. Το τελευταίο πράγμα που θέλω είναι να ξοδεύω εκατοντάδες ευρώ για ένα παιχνίδι, ανεξαρτήτως πόσα κουδουνάκια και πόσες σφυρίχτρες έχει πάνω του.

Αλλά με κάθε σοβαρότητα, αγαπητοί κατασκευαστές παιχνιδιών σας ευχαριστώ! Σας ευχαριστώ από τα βάθη της κουρασμένης καρδιάς μου – ακόμη και αν το μισό χρόνο τα παιχνίδια της κόρης μου παραμένουν στο πάτωμα, ανέγγιχτα, ενώ αντίθετα τρέχει γύρω-γύρω κυματίζοντας μια κορδέλα φτιαγμένη από ρολό χαρτί κουζίνας που τράβηξε και το στοίβαξε σαν πύργο.

Ευχαριστώ!