Ο παρακάτω φανταστικός διάλογος μεταξύ ενός Υπουργού Παιδείας και ενός συμβούλου του, παρουσιάζει συνοπτικά τα οφέλη και τα εμπόδια στην υλοποίηση μίας εκ των σημαντικότερων προτάσεων που αφορούν την εκπαίδευση των παιδιών: την ένταξη ενός βιωματικού μαθήματος αυτογνωσίας στα σχολεία.

Σύμβουλος: Κύριε Υπουργέ, ίσως δεν θα ήταν άσχημη ιδέα να εντάξουμε ένα μάθημα αυτογνωσίας στα σχολεία. Τα παιδιά βιώνουν διάφορες καταστάσεις και δεν ξέρουν πώς να τις αντιμετωπίσουν. Άλλα έχουν άγχος, άλλα κατάθλιψη, άλλα είναι επιθετικά, άλλα δεν έχουν παρέες, άλλα είναι θύματα εκφοβισμού, άλλα καπνίζουν και πίνουν.

Υπουργός: Φυσιολογικά είναι όλα αυτά. Παιδιά είναι. Κάποια θα είναι έτσι και κάποια άλλα αλλιώς.

Σύμβουλος: Ναι, αλλά είναι και άλλα που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα στο σπίτι και δεν ασχολείται κανείς μαζί τους. Δεν υπάρχει κανείς να τα προστατέψει. Και μετά, ως ενήλικες, αγχώνονται και εμφανίζουν κατάθλιψη και δεν ξέρουν τι φταίει. Όλα αυτά ξεκινάνε από την παιδική ηλικία. Δεν προκύπτουν έτσι ξαφνικά. Δεν θα ήταν σωστό να εκπαιδεύονται τα παιδιά απ” το σχολείο και να αναπτύσσουν δεξιότητες που θα τους βοηθάνε μετά σε όλη τους τη ζωή;

Υπουργός: Όλοι οι άνθρωποι έχουν προβλήματα. Τι να κάνουμε τώρα; Δεν μπορούμε να τα λύσουμε όλα.

Σύμβουλος: Θα μπορούσαν να μαθαίνουν τα παιδιά να χαλαρώνουν. Κάποιες ασκήσεις αναπνοής, ή και διαλογισμό ίσως.

Υπουργός: Διαλογισμό; Ξέρεις τι αντιδράσεις θα υπάρξουν;

Σύμβουλος: Ναι, αλλά τα οφέλη θα είναι πολλαπλάσια των αντιδράσεων.

Υπουργός: Και άντε και έμαθαν να χαλαρώνουν. Και μετά τι;

Σύμβουλος: Δεν είναι μόνο αυτό. Τα παιδιά δεν ξέρουν τίποτα για τις σκέψεις, τις πεποιθήσεις, τις ερμηνείες και πώς όλα αυτά καθορίζουν τις επιλογές και τις συμπεριφορές τους. Νομίζουν ότι οι συμπεριφορές είναι ηθελημένες. Ότι πίσω από κάθε συμπεριφορά υπάρχει μία συνειδητή απόφαση. Αλλά οι επιστήμονες άλλα λένε.

Υπουργός: Τι λένε;

Σύμβουλος: Ότι σχεδόν όλες οι σκέψεις είναι ασυνείδητες και αυτόματες, επειδή δεν ζούμε συνειδητά στο παρόν. Δεν θα ήταν καλό να μαθαίνουμε στα παιδιά πώς να ζουν περισσότερο συνειδητά, για να μη ζουν υπό την κυριαρχία των ασυνείδητων και αυτόματων σκέψεων;

Υπουργός: Και τι θα γίνει αν το μάθουν αυτό; Δεν θα έχουν πια προβλήματα στη ζωή τους μετά;

Σύμβουλος: Θα έχουν, αλλά πολύ λιγότερα. Πολλές ασθένειες και πολλά ψυχοσωματικά συμπτώματα προκαλούνται ακριβώς από αυτές τις σκέψεις. Πολλοί φόβοι, ανασφάλειες και διαταραχές οφείλονται στο ότι ζούμε απορροφημένοι από τα φανταστικά σενάρια του νου. Ακόμα και τα ασφαλιστικά ταμεία θα επιβαρύνονταν πολύ λιγότερο αν οι πολίτες είχαν μια καλύτερη ψυχική υγεία.

Υπουργός: Ωραία. Πες πως το κάνουμε και τα παιδιά ζουν λίγο καλύτερα. Και τι έγινε;

Σύμβουλος: Τα οφέλη δεν περιορίζονται μόνο στην ψυχική υγεία. Κάποιος που γνωρίζει τον εαυτό του δεν παρασύρεται από τα αυτόματα μοτίβα σκέψεων μέσα του που προέρχονται από το παρελθόν, δηλαδή κυρίως από την ανατροφή που είχε και τις γνώσεις που απέκτησε από άλλους. Ξέρει καλύτερα τι θέλει στη ζωή του, δημιουργεί πιο υγιείς σχέσεις με τους συνανθρώπους του, είναι πιο δημιουργικός, ζει πιο γαλήνια και με λιγότερο φόβο.

Υπουργός: Όταν λες με λιγότερο φόβο, τι εννοείς;

Σύμβουλος: Εννοώ ότι δεν μπορεί να πέσει θύμα εκμετάλλευσης, παραπλάνησης ή εκβιασμού. Ακόμα και η βία οφείλεται στο ότι ζούμε ασυνείδητα. Φανατιζόμαστε, ψάχνουμε να βρούμε την ασφάλεια σε ομάδες που δρουν με αγελαία ένστικτα, πιστεύουμε σε δεισιδαιμονίες και διακρίσεις, γινόμαστε ρατσιστές, και όλα αυτά επειδή έχουμε άγνοια για τα θέματα που αφορούν την ανθρώπινη φύση. Αντί να αναγνωρίζουμε τον αληθινό μας εαυτό ως το σύμπαν που εκφράζεται μέσα από τα σώματά μας, ζούμε με ψεύτικες ταυτότητες.

Υπουργός: Τι ταυτότητες;

Σύμβουλος: Εθνικές, θρησκευτικές, κοινωνικές, ακόμα και ψυχολογικές. Οι άνθρωποι νιώθουν ανεπαρκείς χωρίς να υπάρχει κανένας απολύτως λόγος. Νιώθουν ότι δεν είναι αρκετά καλοί έτσι όπως είναι και ζουν με αυτές τις ταυτότητες για όλη τους τη ζωή. Και φυσικά δεν μπορούν ποτέ να ηρεμήσουν και να ζήσουν ελεύθεροι. Ζουν με το φόβο και με κάποιες σκέψεις στο μυαλό τους που τους λένε ότι μπορεί να τους συμβούν διάφορα άσχημα πράγματα. Και όλα αυτά περνάνε από τη μία γενιά στην άλλη. Με ένα μάθημα αυτογνωσίας, θα μπορούσαμε ως ένα βαθμό να μειώσουμε την περιττή δυστυχία που οφείλεται στην άγνοια για το πώς λειτουργεί ο νους και το σώμα μας.

Υπουργός: Δηλαδή, μου λες ότι οι άνθρωποι έτσι θα είναι πιο υγιείς, πιο ελεύθεροι, θα φοβούνται λιγότερο και θα ζουν πιο αρμονικά μεταξύ τους.

Σύμβουλος: Ναι.

Υπουργός: Επίσης, δεν θα φανατίζονται και δεν θα παρασύρονται από πολιτικούς ή θρησκευτικούς ηγέτες.

Σύμβουλος: Ναι, και θα ζουν με περισσότερη αγάπη και συμπόνια μεταξύ τους.

Υπουργός: Δηλαδή, δεν θα μπορεί να τους πείσει κάποιος ότι υπάρχουν εχθροί για να πολεμήσουν.

Σύμβουλος: Ακριβώς.

Υπουργός: Και τι όφελος θα έχουμε εμείς;

Νίκος Μπάτρας

Διαχειριστής aytepignosi.com

πηγή: aytepignosi.com