Επιμέλεια: Ήρα Ανδρέου

Αγαπημένα μου παιδιά…

Ξέρω ότι σήμερα το πρωί, όταν αποφάσισα να τακτοποιήσω τα δωμάτιά σας, βγήκα εκτός εαυτού. Το θέμα είναι πως όταν σας ρώτησα _ ενώ μιλούσατε στο τηλέφωνο _ εάν έχετε μαζέψει το δωμάτιό σας, εσείς μου απαντήσατε κάτι σαν “ναι”. Όταν μπήκα στα δωμάτιά σας και αντίκρισα το χάος, το παραδέχομαι ότι έκανα σαν τρελή, αλλά όχι! Αυτό δεν είναι ένα απολογητικό γράμμα αλλά μία επιστολή με τίτλο: “Πως θα γίνονται τα πράγματα από δω και στο εξής”, γιαυτό ακούστε με προσεκτικά!

Παιδιά, εγώ είμαι η μητέρα σας ή αλλιώς η βασίλισσα της οικογενειακής μας κυψέλης. Δεν είμαι η υπηρέτρια σας, ούτε ο μπάτλερ σας, ούτε το καταραμένο χαλάκι της πόρτας που σκουπίζετε τα παπούτσια σας! Είστε αρκετά μεγάλοι για να το γνωρίζετε καλά. Μου προκαλεί πονοκέφαλο και μόνο η σκέψη του πόσες φορές σας έχω πει να καθαρίζετε και να τακτοποιείτε τα δωμάτιά σας. Τελείωσα! Από δω και στο εξής θα ακολουθείτε το πρόσταγμα μου!

Θα αναρωτιέστε φυσικά γιατί εκνευρίστηκα τόσο πολύ επειδή κάποια πράγματα δεν ήταν απλώς στην θέση τους. Επιτρέψτε μου να σας εξηγήσω: Είναι επειδή γονάτισα κάτω από τα κρεβάτια σας και μάζεψα μία ντουζίνα βρώμικες κάλτσες κι άλλα τόσα βρώμικα εσώρουχα. Αντίκρισα πράγματα που μια μητέρα δεν θα έπρεπε να βλέπει. Πράγματα που μου έφεραν εμετό όπως το ότι χρησιμοποιείτε τις κουρτίνες για… χαρτομάντιλα!

Μετά από αυτό, σκόνταψα σε ένα, δύο, τρία, τέσσερα ζευγάρια παπούτσια που είχατε πετάξει ακριβώς στην μέση του δωματίου. Αφού μάζεψα τις κάλτσες, τα εσώρουχα, τις μπλούζες, τις φούστες και τα παντελόνια σας και πήγα να τα βάλω στο πλυντήριο, γλίστρησα σε μία λίμνη από… κάτουρα τα οποία δεν έχετε ακόμη μάθει πως τα κάνουμε μέσα κι όχι έξω από την τουαλέτα! Κουράστηκα με τις δικαιολογίες σας. Τελείωσα με τις υπενθυμίσεις. Κι αν ξαναδώ περιτυλίγματα καραμέλας κάτω από κρεβάτια, τραπέζια και καναπέδες, σας το λέω να το ξέρετε, θα τρελαθώ ξανά! Και θα ξαναουρλιάξω πως δεν είναι δική μου δουλειά να τακτοποιώ τα δικά σας πράγματα και να καθαρίζω τα σκουπίδια σας!

Την επόμενη φορά που θα ξαναντικρύσω αυτό το χάος, θα ρίξω την αγαπημένη σας μπλούζα και το λατρεμένο σας παντελόνι σε μια σακούλα και θα τα χαρίσω σε παιδάκια που τα” χουν ανάγκη. Σε μια άλλη σακούλα θα ρίξω όσα παιχνίδια αρνείστε να μαζέψετε και θα τα πάω επίσης σε παιδάκια που τα θέλουν ή απλώς στα σκουπίδια. Και παρότι είστε πλέον μεγάλα παιδιά, θα κλειδώσω την τουαλέτα και θα σας επιτρέπω να κάνετε την ανάγκη σας σε… γκιογκιό όπως ακριβώς τα μωρά. Κι αν συνεχίσετε να πετάτε χαρτιά από σοκολάτες, μπισκότα και καραμέλες όπου σας κατέβει, την επόμενη φορά που θα ζητήσετε κάτι από αυτά, απλώς δεν θα υπάρχει!

Δεν σας ζητάω πολλά. Όλα τα παραπάνω δεν συμβαίνουν επειδή το ξεχάσατε ή επειδή δεν τα γνωρίζετε. Συμβαίνουν απλώς επειδή θεωρείτε την μαμά σας υπηρέτρια κι επειδή είστε τεμπέληδες! Η μαμά, ωστόσο, δεν είναι ούτε υπηρέτρια αλλά ούτε αγαπάει τους τεμπέληδες. Έγινα κατανοητή; Τέλεια! Τώρα πηγαίνετε να μαζέψετε το δωμάτιό σας!

Με αγάπη!

Η μαμά.