Η νέα τάση που χωρά μόνο μία απάντηση: “Ας πρόσεχες!”
Της Έλενας Μάνου
Για να δούμε. Ποιοι από εσάς έχετε μετανιώσει που έκαναν παιδιά; Κανείς; Καμία; Είναι σοκαριστικό ακόμη και να γράφεις τη φράση “μετάνιωσα που έκανα παιδιά”, σκέψου να το αισθάνεσαι. Δεν υπάρχουν λέξεις να το περιγράψουν.
Ωστόσο, υπάρχει και αυτή η πλευρά, που αποτυπώνεται σε ένα άρθρο του περιοδικού Marie Claire και αναφέρεται στον ολοένα και μεγαλύτερο αριθμό γυναικών που εύχονται να μην είχαν κάνει παιδιά!
Ζούμε σε έναν κόσμο όπου κάθε πτυχή της μητρότητας αποτελεί θέμα συζήτησης στα social media, κάθε παράπονο μπορεί να βρει το ακροατήριο του και τους υποστηρικτές του, και όπου όλοι μπορούν να ανακαλύψουν ανάλογα περιστατικά με τα δικά τους και να ανταλλάξουν απόψεις και ιδέες σχετικά με μία σειρά θεμάτων, όπως η παραμονή της μητέρας στο σπίτι, η γονιμότητα, η υιοθεσία, η ανατροφή παιδιών με ειδικές ανάγκες, οι τροφικές αλλεργίες, η ισορροπία μεταξύ εργασίας και οικογένειας, οι μονογονεϊκές οικογένειες κ.α.
Από την άλλη πλευρά, η ακραία περίπτωση των γυναικών που μετάνιωσαν που έγιναν μητέρες εξακολουθεί να αποτελεί το τελευταίο ίσως ταμπού της μητρότητας, με την έννοια ότι είναι ένα θέμα που δεν συζητούν οι μαμάδες.
Ένα άρθρο του Marie Claire παρουσιάζει τη Laura, (δεν είναι το πραγματικό της όνομα), μία 37χρονη δημοσιογράφο από το Λος Άντζελες. Η Laura είχε λίγη εμπειρία με τα παιδιά μέχρι που απέκτησε το δικό της και στη συνέχεια βρέθηκε να νιώθει συγκλονισμένη και δυσαρεστημένη, ένα συναίσθημα όμοιο με της επιλόχειας κατάθλιψης που όμως δεν τελείωσε ποτέ: «Συνειδητοποίησα ότι αυτή ήταν η ζωή μου τώρα, και ήταν αφόρητη», λέει η ίδια.
Οι γυναίκες που ομολογούν και κάνουν γνωστό ότι μετάνιωσαν που απέκτησαν παιδιά εμφανίστηκαν πρώτη φορά πριν από 10 περίπου χρόνια, σύμφωνα με το άρθρο, όταν κυκλοφόρησε ένα γαλλικό βιβλίο με τον τίτλο: “Όχι παιδιά: 40 λόγοι για να μην έχετε παιδιά”. Από τότε όλο και περισσότεροι γονείς συνέχισαν τη συζήτηση πάνω στο συγκεκριμένο θέμα μέσα από δοκίμια, βιβλία αλλά και διαδικτυακά φόρουμ, συμπεριλαμβανομένης και μίας ομάδας που δημιουργήθηκε στο facebook.
“Αγαπώ το παιδί μου και όλα τα παιδιά, αλλά δεν σκέφτηκα ποτέ πως η μητρότητα θα σήμαινε ότι οι άλλοι περιμένουν από μένα να αφήσω το μυαλό μου στην πόρτα», λέει μία αφίσα.
«Πιστεύω ότι πρέπει να έχω την επιλογή να είμαι τόσο άνθρωπος όσο και μητέρα. Πιστεύω στο χώρο και στο χρόνο που πρέπει να έχουν οι ενήλικες, όπως ακριβώς και τα παιδιά χρειάζονται το δικό τους χώρο και το χρόνο.»
Διαβάζοντας αυτές τις απόψεις, μπορούμε να διαπιστώσουμε ότι οι περισσότεροι έχουν μετανοιώσει για τις συνθήκες ζωής που δημιουργούνται με τα παιδιά, και όχι με τα ίδια τα παιδιά. Μπορεί η χρονική στιγμή να ήταν λάθος, ή ίσως να μην επέλεξαν το σωστό σύντροφο. Αρκετοί άνθρωποι υποστηρίζουν ότι κάνοντας παιδιά έχασαν κάποιες ευκαιρίες στη ζωή τους.
Ωστόσο, υπάρχουν και κάποιοι ή κάποιες που μετάνιωσαν αμέσως μόλις απέκτησαν παιδί, μόλις δηλαδή έκαναν ένα λάθος το οποίο δεν μπορεί να διορθωθεί. Αυτό είναι ένα σοβαρό θέμα για το συγγραφέα.
“Ο γιος μου Στιούαρτ ήταν πέντε ημερών όταν συνειδητοποίησα ότι το να κάνω παιδί ήταν το μεγαλύτερο λάθος της ζωής μου”, εξομολογήθηκε στο άρθρο η δημοσιογράφος. “Γνωρίζω ότι χιλιάδες άνθρωποι θα θεωρήσουν ψυχρή και αφύσικη τη στάση μου, ωστόσο, νομίζω ότι θα υπάρξουν και εκείνοι που χωρίς να το ομολογήσουν νιώθουν το ίδιο συναίσθημα.”
Ως κοινωνία έχουμε προχωρήσει σε βάθος και έχουμε ερευνήσει τη γυναικεία φύση, από την απόφαση να παραμείνει μία γυναίκα χωρίς παιδιά μέχρι την απόφαση της να γίνει μητέρα και από το να καθίσει στο σπίτι με το παιδί της μέχρι το να εργάζεται ατελείωτες ώρες. Ωστόσο, μέχρι να φτάσουμε στο σημείο να ακούμε μία μητέρα να λέει ότι μετάνοιωσε που έκανε παιδί χωρίς να τη στιγματίσουμε γι” αυτή την άποψη της -και τις δυνάμεις που πιθανόν της προκάλεσαν την δυσφορία, όπως η έλλειψη πόρων και στήριξης από την πολιτεία για τις νέες μητέρες- νομίζω ότι απέχουμε ακόμη αρκετά.
