Της Αλεξάνδρας Καππάτου, ψυχολόγου, παιδοψυχολόγου, συγγραφέα
Καθημερινά κι εσείς και ο μπαμπάς του πηγαίνετε με χαρά να πάρετε το παιδί σας από τον παιδικό σταθμό και να μάθετε πώς πέρασε την ημέρα του. Το ρωτάτε «τι κάνατε σήμερα με τη δασκάλα», «έπαιξες;», «έφαγες;», εκείνο όμως αρνείται να σας πει το παραμικρό.
Είναι δικαίωμα του παιδιού να σας μιλά για τις εμπειρίες του όταν το ίδιο επιθυμεί και οφείλετε να το σεβαστείτε. Ο παιδικός σταθμός είναι ένας δικός του χώρος.
Έχετε σκεφτεί ότι με τις ερωτήσεις σας μπορεί να νιώσει ότι ανησυχείτε ή ακόμα ότι δεν εμπιστεύεστε τον παιδικό σταθμό;
Μόλις το παιδί καταλάβει ότι είσαστε άνετη, χαλαρή και δεκτική να το ακούσετε είναι βέβαιο ότι θα θελήσει να μοιραστεί τις εμπειρίες του μαζί σας. Οπότε είναι ανώφελο να το πολιορκείτε με ερωτήσεις μόλις επιστρέφει από τον παιδικό σταθμό. Πολλές φορές το παιδί εκμυστηρεύεται πράγματα που θέλει ή το απασχολούν ή του έχουν συμβεί σε στιγμές χαλάρωσης, όπως την ώρα που πάει για ύπνο.
Ξεκινήστε να του μιλάτε με ηρεμία για ό,τι έχετε κάνει εσείς κατά τη διάρκεια της ημέρας. Είναι πιθανό ότι θα αρχίσει να σας διηγείται διάφορα και για τη δική του ημέρα. Αρκεί φυσικά να μην το πιέζετε.
Αν παρόλα αυτά το παιδί αρνείται να μοιραστεί μαζί σας τις καθημερινές του εμπειρίες μήπως θα πρέπει να εξετάσετε τον τρόπο που επικοινωνείτε μαζί του και τη συμπεριφορά απέναντί του; Μήπως είσαστε πιεστική, αυταρχική; Ενισχύετε την ελεύθερη έκφραση των συναισθημάτων του ή μήπως διαρκώς του κάνετε παρατηρήσεις ή του υποδεικνύετε τι να κάνει; Αν πράγματι διαπιστώσετε ότι συμπεριφέρεστε με κάποιον παρόμοιο τρόπο, ίσως χρειάζεται να αναθεωρήσετε τη στάση σας απέναντί του.
Πηγή: www.akappatou.gr
