Μου ήρθε σαν κεραμίδα προχτές. «Α, εγώ έχω σταματήσει να διαβάζω βιβλία για το μεγάλωμα της μικρής…άρχισαν να έχουν επάνω μου το αντίθετο αποτέλεσμα από αυτό που θα ήθελα», μου απάντησε μια φίλη εκεί που της ανέλυα εναγωνίως την άποψή μου για μια παιδαγωγική μέθοδο. Και τότε το συνειδητοποίησα. Διαβάζω πολύ περισσότερο απ’ όσο πρέπει. Και αυτό πρέπει να σταματήσει τώρα.
Όταν ήμουν φοιτήτρια και υπήρχαν στιγμές που σκεφτόμουν πως θα είμαι όταν θα κάνω παιδιά, νόμιζα ότι η αγάπη και μόνο αρκεί και ότι δε χρειάζομαι κανένα εγχειρίδιο για να με καθοδηγήσει στο πώς να μεγαλώσω τα παιδιά μου. Όταν, χρόνια μετά, βρέθηκα τυχαία σε ένα σεμινάριο για γονείς, άκουσα και είδα πράγματα τα οποία με ταρακούνησαν και με έκαναν να συνειδητοποιήσω πως η αγάπη δεν αρκεί. Χρειάζεται και μια καθοδήγηση όσον αφορά την προσαρμογή της συμπεριφοράς σου απέναντι στις ανάγκες του παιδιού, αλλά και τις πρακτικές καθημερινές δυσκολίες.
Άρχισα λοιπόν να διαβάζω βιβλία, να μελετώ παιδαγωγικές μεθόδους, να συνομιλώ με μαμάδες. Έμαθα πολλά. Κι έχω ακόμα να μάθω πολλά. Μου ανοίχτηκε ένας κόσμος γνώσης υπέροχος, που με έκανε καλύτερο άνθρωπο.
Αλλά έπεσα στην παγίδα. Αγχώθηκα. Προσπάθησα να εφαρμόσω αυτά που διάβαζα κι όταν δεν τα κατάφερνα με έπιανε απογοήτευση. Προσπάθησα να ακολουθήσω τους κανόνες με θρησκευτική ευλάβεια κι έφαγα τα μούτρα μου. Ήθελα όλα να είναι τέλεια, να μεγαλώσω το παιδί μου με τις καλύτερες προϋποθέσεις. Αλλά πάντα κάτι έχανα στη διαδρομή. Αναλύσεις επί αναλύσεων γιατί δεν κοιμάται το παιδί, γιατί δεν τρώει το παιδί, ώρες ατέλειωτες να ψάχνω τις απαντήσεις και να αγχώνομαι ακόμα πιο πολύ.
Ώσπου ήρθε η καλή μου η φίλη και με ταρακούνησε. «Κλείσε τα βιβλία τώρα», μου είπε. «Κάνε ένα διάλειμμα για να αφομοιώσεις αυτά που διαβάζεις, να φιλτράρεις όλη αυτή την πληροφορία και να κρατήσεις αυτά που σου ταιριάζουν, να τα κάνεις δικά σου. Δεν είναι όλα για όλους».
Και μετά θυμήθηκα αυτό που πάντα πίστευα. Ότι όλα αυτά που βλέπουμε, που διαβάζουμε, που συναντάμε στη ζωή, μας βοηθούν να βγάλουμε προς τα έξω στοιχεία του εαυτού μας που ήταν κρυμμένα μεν, αλλά ήταν πάντα εκεί. Και απλά περίμεναν την κατάλληλη στιγμή για να βγουν.
Θα κάνω ένα διάλειμμα λοιπόν. Θα κλείσω για λίγο τα βιβλία, θα αγκαλιάσω το μικρό μου παιδί και θα αφεθώ στη μαγεία της κάθε στιγμής. Μια μαγεία που πηγάζει από το πάντρεμα της ψυχής με τη γνώση, από το πάντρεμα της δικής μου προσωπικότητας με τις αράδες των αγαπημένων μου βιβλίων.
Πηγή: paidikokouti.gr
