Απ’την εξέταση για αχρωματοψία μέχρι το το πώς να ανταπεξέλθει στο σχολείο το παιδί σας, -εδώ θα μάθετε όλα όσα είναι αναγκαίο να γνωρίζετε- αν νομίζετε ότι το παιδί σας έχει αχρωματοψία.

«Σε ηλικία 4 ετών ο γιος μου θα μπορούσε να μετρά μέχρι το 20, να απαγγέλλει το αλφάβητο και να διαβάζει ένα μικρό βιβλίο, αλλά αυτός ακόμη δε μπορεί να πει ποιά πλατεία είναι μωβ στο επιτραπέζιο παιχνίδι «Candy Land». Η αχρωματοψία είναι κληρονομική στην οικογένειά μου, και μια βόλτα μέχρι τον οφθαλμίατρο το επιβεβαίωσε: ο γιος μου επίσης είχε αχρωματοψία.»

Η αχρωματοψία δεν είναι στη πραγματικότητα μια μορφή τύφλωσης αλλά η αδυναμία πλήρους αναγνώρισης ορισμένων χρωμάτων. (Αυτό ονομάζεται επίσης ανεπάρκεια έγχρωμης όρασης.) Αυτό συμβαίνει όταν ο αμφιβληστροειδής χιτώνας μας δεν αντιλαμβάνεται το φως κανονικά. Τα πραγματικά χρώματα, τα οποία δυσκολεύεται να διακρίνει ένα παιδί με αχρωματοψία εξαρτώνται απ’το μέρος του αμφιβληστροειδούς, που έχει επηρεασθεί, αλλά πιο συχνά, το παιδί αντιμετωπίζει πρόβλημα στο να αντιληφθεί ο,τιδήποτε έχει κόκκινο ή πράσινο χρωματισμό. (Αυτά τα παιδιά μπορούν να αναγνωρίσουν καλά μπλε και κίτρινες αποχρώσεις.)

Στις περισσότερες περιπτώσεις αχρωματοψίας τα ελαττώματα στην αντίληψη των χρωμάτων είναι εκ γενετής (κληρονομικά). Η πάθηση συνήθως παραλείπει μια γενιά, μεταφέρεται στη πλευρά της μητέρας (μητέρα-φορέας παθολογικού γονιδίου) και εκδηλώνεται κυρίως στους γιους της οικογένειας. Στη περίπτωσή μου, ο πατέρας μου ήταν ο έχων αχρωματοψία: Εγώ ήμουν ο φορέας και οι δυο γιοι μου έχουν αχρωματοψία-αλλά η κόρη μου όχι. Η αχρωματοψία είναι σπάνια στα κορίτσια και πιο συχνή στους λευκούς άντρες (Καυκάσια φυλή). Σύμφωνα με μια έρευνα, που δημοσιεύθηκε το 2014 στο τομέα της Οφθαλμολογίας, ένα στα 20 λευκά αγόρια έχει αχρωματοψία.

Αν το νήπιό σας αντιμετωπίζει πρόβλημα ταυτοποίησης χρωμάτων, μη πανικοβάλλεστε-δεν αποκτούν όλα τα παιδιά αυτή την ικανότητα στην ίδια ηλικία. Αλλά αν το παιδί σας διαρκώς συγχέει χρωματικές αποχρώσεις όπως κόκκινο, πράσινο, μωβ και πορτοκαλί, εσείς θα πρέπει να επισκεφθείτε έναν οφθαλμίατρο.

Πράγματι ο οφθαλμίατρος-με έδρα το Τορόντο-Kalyn Burroughs συστήνει την υποβολή σε οφθαλμολογική εξέταση όλων των παιδιών, προτού αυτά ξεκινήσουν το νηπιαγωγείο και αναφέρει, πως το τεστ αχρωματοψίας αποτελεί βασικό μέρος του ραντεβού στον οφθαλμίατρο. Αν το παιδί σας επιβεβαιωθεί ιατρικώς οτι έχει αχρωματοψία, θα πρέπει να γίνουν πιο αναλυτικές εξετάσεις σε μεγαλύτερη ηλικία, προκειμένου να προσδιορισθεί η σοβαρότητα της κατάστασης. Ανάλογα με το μέγεθος της αχρωματοψίας, το παιδί σας μπορεί να περιορισθεί όσον αφορά στην επιλογή επαγγέλματος αποκλείοντας ορισμένα, όπως πιλότος πολεμικής αεροπορίας, αστυνομικός και πυροσβέστης.

Σύμφωνα με την οικογενειακή μας εμπειρία, εκτός από μερικά αταίριαστα ρούχα και προβλήματα με παιχνίδια, που εμπεριέχουν χρώμα (όπως το επιτραπέζιο «Candy Land») η αχρωματοψία δεν έχει τεράστιο αντίκτυπο στη καθημερινή ζωή ενός παιδιού.

Στο σχολείο, όμως, το παιδί σας μπορεί να αντιμετωπίζει δυσχέρεια με πράγματα όπως το σχέδιο, τα έγχρωμα γραφήματα πίτας και, σε μεγαλύτερη ηλικία, τα τεστ οξύτητας και αλκαλικότητας με χαρτί ηλιοτροπίου στο μάθημα της Χημείας.»Αν οι δάσκαλοι αντιληφθούν αχρωματοψία στους μαθητές μπορούν να διεξάγουν το μάθημα με εναλλακτικές μεθόδους»λέει ο Burroughs.