…και φεύγουν για να διεκδικήσουν μια καλύτερη θέση στο αύριο.

Της Δανάης Πισπινή
Άριστη οργάνωση και πειθαρχία εκεί, καταλήψεις και αιώνιοι φοιτητές εδώ. Η ζυγαριά γέρνει απότομα προς τα αριστερά και χωρίς να το πάρει κανείς είδηση ολοένα και περισσότερα παιδιά φεύγουν για το εξωτερικό. Εκεί ένας νέος κόσμος γεμάτος ευκαιρίες κάνει την εμφάνιση του. Ευκαιρίες για… θέατρα, μουσεία, πάρκα, εθελοντικές οργανώσεις, αμέτρητα αξιοθέατα, ανεπτυγμένα δίκτυα συγκοινωνιών, άριστα πανεπιστημιακά ιδρύματα και η λίστα δεν έχει τελειωμό. Βέβαια, δεν παύουν να λείπουν και οι δυσκολίες. Οι ακαδημαϊκές απαιτήσεις είναι υψηλές ενώ τα φοιτητικά καθήκοντα δεν περιορίζονται μόνο στην ακαδημαϊκή συνέπεια και επιμέλεια. Η γνωριμία ενός φοιτητή με τις μικρές καθημερινές υποχρεώσεις όπως η έγκαιρη πληρωμή λογαριασμών δεν αργεί να γίνει και τότε ο νεαρός φοιτητής καλείται για πρώτη φόρα να τα βγάλει πέρα μόνος του. Έτσι λοιπόν αρχίζει να ωριμάζει και όταν πια οι κόποι του αποφέρουν καρπούς αρχίζει να εθίζεται στο πρόγραμμα του. Με τον καιρό η ζωή του μπαίνει σε μια σειρά και κάθε μέρα κάνει βήματα μπροστά.

Τα πρώτα σημάδια της έντονης νοσταλγίας για το σπίτι και την οικογένεια δεν αργούν να εμφανιστούν. Βέβαια, ένα γρήγορο κλικ σε διαδικτυακές εφημερίδες και μια συζήτηση με τα παιδιά που σπουδάζουν στην Ελλάδα αρκεί για να συνειδητοποιήσει τι έχει αφήσει πίσω του. Μια χώρα που εκτός από καλό καιρό δυστυχώς δεν έχει να του προσφέρει παρά μόνο ένα σωρό οικονομικά, πολιτικά και κοινωνικά προβλήματα. Στην Ελλάδα του σήμερα το πανεπιστημιακό σύστημα είναι φτιαγμένο για να μαθαίνεις να κάθεσαι ως τα 30 σου και να αφήνεις τα πιο δημιουργικά σου χρόνια να πάνε χαμένα. Αντίθετα στο εξωτερικό αγγίζεις τα 22 σου χρόνια με ένα μεταπτυχιακό στο χέρι και τη δυνατότητα να αρπάξεις τη ζωή από τα μαλλιά από νεαρή κιόλας ηλικία.

Εκεί πας μπροστά εδώ μένεις πίσω. Παρόλα αυτά μετά το τέλος των σπουδών η αναζήτηση εργασίας στο εξωτερικό είναι εξίσου σκληρή με αυτή στην Ελλάδα. Το ξένο κράτος δικαιολογημένα θα κοιτάξει να δώσει πρώτα δουλειά στα δικά του παιδιά δυσκολεύοντας έτσι το έργο του Έλληνα αποφοίτου. Τότε είναι που τα περιθώρια στενεύουν και οι επιλογές περιορίζονται αρκετά για τους Έλληνες απόφοιτους του εξωτερικού. Μονάχα αν είναι τυχεροί θα καταφέρουν να βρουν δουλειά. Αν πάλι η τύχη δεν είναι με το μέρος τους θα αναγκαστούν να επιστρέψουν πίσω στην Ελλάδα. Εκεί όπου τους περιμένει το υψηλό ποσοστό ανεργίας και που η μόνη τους ελπίδα είναι ο γνωστός του γνωστού που θα προωθήσει το όνομα τους σε κάποια δουλειά.

Η κατάσταση λοιπόν είναι αδιέξοδη και τα νέα παιδιά είναι εγκλωβισμένα. Τι είναι καλύτερο τελικά; Η διαφυγή στο εξωτερικό; Η παραμονή στην Ελλάδα; Ναι, το να βρεις καταφύγιο στο εξωτερικό είναι μια λογική κίνηση δεν παύει όμως να είναι προβληματική. Για σκεφτείτε τι θα συμβεί αν η νέα γενιά εγκαταλείψει τη χώρα της. Αυτή που είναι η μόνη ικανή δύναμη να ανατρέψει τα σημερινά δεδομένα και να εξασφαλίσει στην μετά εποχή όλα όσα η δικής δεν κατάφερε να έχει. Ένα έγκλημα, αυτό θα έχει συμβεί.

Πηγή: simplylife.gr