Ο 9χρονος Γιάννης από τα Βορίζια Ηρακλείου είναι ένας μικρός ήρωας που αγωνίζεται για τη ζωή του και συνάμα διεκδικεί με πάθος το δικαίωμα στη μάθηση.

Ο 9χρονος Γιάννης αγωνίζεται για τη ζωή του και διεκδικεί με πάθος το δικαίωμα στη μάθηση, χωρίς μέχρι στιγμής να δικαιούται δάσκαλο για το σπίτι.

Στις 23 Ιουλίου του 2015 διαγνώστηκε με απλαστική αναιμία και παρέμεινε στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ηρακλείου μέχρι και τις 23 Οκτωβρίου. Τους πρώτους 2,5 μήνες ήταν σε πλήρη απομόνωση με συνεχείς μεταγγίσεις αίματος.

Ηδη από τα τέλη Αυγούστου οι θεράποντες γιατροί αποφάνθηκαν ότι ο Γιάννης δεν μπορεί να πάει σχολείο και δικαιούται κατ’ οίκον διδασκαλία λόγω του σοβαρού προβλήματος που αντιμετωπίζει. Σε περίπτωση που υπάρξει κάποια επιπλοκή με μικρόβιο, υπάρχει μεγάλος κίνδυνος να χρειαστεί μεταμόσχευση.

Οι γονείς
Οι γονείς του Εφη και Αντώνης απευθύνθηκαν άμεσα, από τον Σεπτέμβριο, στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση Ηρακλείου προκειμένου να καταθέσουν όλα τα δικαιολογητικά με τις γνωματεύσεις των γιατρών και να γίνει η προβλεπόμενη προκήρυξη για τον εκπαιδευτικό που θα δίδασκε τον 9χρονο στο σπίτι. Παρά τις συνεχείς πιέσεις τους και την αγωνία τους, η πρώτη προκήρυξη βγήκε με καθυστέρηση στον «αέρα» τον Νοέμβριο πια, όμως ήταν άγονη. Ακολούθησε και δεύτερη προκήρυξη, χωρίς και πάλι θετικό αποτέλεσμα.

Η μητέρα του Εφη λέει ότι «προσπαθώ να του μάθω κάποια πράγματα αλλά και να τον στηρίξω ψυχολογικά»

«Κάθε μεσημέρι που χτυπάει το κουδούνι και σχολάνε τα παιδιά, ο Γιάννης τρελαίνεται. Ακούει τις φωνές τους από το μπαλκόνι και μου λέει συνέχεια με παράπονο «εγώ πότε θα πάω σχολείο;»» περιγράφει στο «Εθνος» η μητέρα του. Φέτος θα παρακολουθούσε τα μαθήματα της Δ’ Δημοτικού.

«Από την πλευρά μου προσπαθώ να τον βοηθήσω όσο μπορώ. Από άλλες μητέρες παίρνω φωτοτυπίες τα μαθήματα της ημέρας. Προσπαθώ να του μάθω κάποια πράγματα αλλά και να τον στηρίξω ψυχολογικά. Μέχρι πρότινος ήταν ένα κανονικό παιδί. Τώρα δεν βγαίνει έξω, δεν παίζει με τους φίλους του, δεν πάει σχολείο. Θέλει τον δάσκαλό του. Θέλει να μάθει γράμματα. Δεν θέλει να μείνει πίσω στη ζωή».

Η Εφη και ο Αντώνης έχουν άλλα τρία παιδιά. Τρεις κόρες. Οι δύο πρώτες είναι μαθήτριες γυμνασίου, ενώ η μικρότερη είναι μόλις 2,5 ετών. Μέχρι πριν από λίγα χρόνια διατηρούσε ένα μαγαζάκι στο χωριό, το οποίο έκλεισε λόγω της οικονομικής κρίσης. Ο σύζυγός της ασχολούνταν με τα αγροτικά αλλά τα εισοδήματα ήταν περιορισμένα. Για δύο χρόνια δούλεψε στα καράβια, όμως η κατάσταση του μικρού Γιάννη απαιτούσε να βρίσκεται συνεχώς κοντά του και εκείνος. «Μακάρι να είχαμε εμείς την οικονομική δυνατότητα να πληρώσουμε τον δάσκαλο για να μη χάσει τη χρονιά, αλλά δυστυχώς δεν μπορούμε».

ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΚΑΡΕΚΛΑΚΗ

Πηγή: ethnos.gr