Της Έλλης Πάντα

Η διάκριση αυτή ανάμεσα στα 2 χρώματα έγινε σταδιακά. Για αιώνες, όλα τα μωρά φορούσαν πρακτικά άσπρα φορεματάκια, τα οποία μπορούσαν εύκολα να βγουν για να αλλάξει η πάνα, αλλά και να ξανασπρίσουν όταν η πάνα άνοιγε και λέρωνε τα πάντα. Τα χρωματιστά ρουχαλάκια εμφανίστηκαν στα μέσα του 19^ου αιώνα, αλλά σύμφωνα με την ιστορικό του Πανεπιστημίου του Maryland, Jo B. Paoletti, που έχει γράψει και βιβλίο για το ροζ και το μπλε για τα κορίτσια και τα αγόρια αντίστοιχα, τα χρώματα δεν ήταν χαρακτηριστικά του φύλου στην αρχή.

Ένα άρθρο του Ιουνίου του 1918 από την εφημερίδα Ladie’s Home έγραφε τα εξής:

«Ο γενικώς αποδεκτός κανόνας είναι ότι το ροζ είναι για τα αγόρια και το μπλε για τα κορίτσια. Ο λόγος είναι ότι το ροζ είναι πιο αποφασιστικό και δυνατό χρώμα, οπότε είναι πιο ταιριαστό σε ένα αγόρι, ενώ το γαλάζιο, που είναι πιο λεπτό και φινετσάτο, είναι πιο όμορφο για ένα κορίτσι.»

Άλλες πηγές έλεγαν ότι το γαλάζιο ήταν πιο κολακευτικό για τα ξανθά μωρά, ενώ το ροζ για τα μελαχρινά. Ή ότι το μπλε ήταν για μωρά με μπλε μάτια και το ροζ και μωρά με καστανά μάτια, σύμφωνα με την Paoletti.

Το 1927, το περιοδικό Time δημοσίευσε έναν πίνακα με τα χρώματα που είναι κατάλληλα ανάλογα με το φύλο, σύμφωνα με τα μεγαλύτερα μαγαζιά των Ηνωμένων Πολιτειών. Στη Βοστώνη, στη Νέα Υόρκη, στο Κλίβελαντ και στο Σικάγο, μεγάλα καταστήματα έλεγαν στους γονείς να ντύνουν τα αγόρια στα ροζ.

Τη δεκαετία του 1940 οι βιομηχανίες καθιέρωσαν το ροζ για τα κορίτσια και το μπλε για τα αγόρια, οπότε τα μωρά μεγάλωναν φορώντας αυτά τα 2 χρώματα. Αλλά αυτό δεν ήταν το τέλος της ιστορίας. Η Paoletti λέει ότι λόγω της γυναικείας απελευθέρωσης, περισσότερα ρούχα unisex έγιναν της μόδας προς το τέλος της δεκαετίας του ’60 και κατά το ’70. Το ροζ και το μπλε επέστρεψαν στα μέσα του ’80, με την εμφάνιση των τεστ εγκυμοσύνης. Από τη στιγμή που οι γονείς μπορούσαν να γνωρίζουν αν θα αποκτήσουν αγόρι ή κορίτσι, μπορούσαν να ετοιμάσουν το δωμάτιό του στο κατάλληλο χρώμα. Οι βιομηχανίες το εκμεταλλεύτηκαν αυτό στο έπακρο, αφού οι γονείς ήταν διατεθειμένοι να αγοράσουν ολόκληρα, καινούρια σετ δωματίου για τη μέλλουσα αδερφούλα του γιου τους.

Η Paoletti, επίσης, υποστηρίζει ότι η επικράτηση του ροζ για τα κορίτσια και του μπλε για τα αγόρια, μπορεί να οφείλεται στην επικράτηση της Γαλλικής μόδας. Η παραδοσιακή Γαλλική κουλτούρα υπαγόρευε το ροζ για τα κοριτσάκια και το μπλε για τα αγοράκια, ενώ η Βέλγικη και η Καθολική Γερμανική κουλτούρα υπαγόρευε το αντίθετο. Η Γαλλία καθιέρωσε τη δική της μόδα τον 20^ο αιώνα και έτσι επικράτησε των άλλων.