Της Zωής Μπούζα
Σήμερα η Άννα είδε τις άσχημες ειδήσεις στην τηλεόραση.
Ρώτησε τη μαμά της τι είναι τρομοκρατία.
Εκείνη της είπε πόσο πολύ της αρέσει να υπάρχει το φως γύρω της και κάποιοι θέλουν με το ζόρι να το σβήσουν.
»Και τα παιδιά τι φταίνε για να ζουν στο σκοτάδι με το ζόρι μαμά;
Τι είναι αυτό που μπορεί να κάνει το σκοτάδι να φύγει μακριά;
»Μόνο με την αγάπη παιδί μου μπορούμε να τα καταφέρουμε.
Σε κανένα παιδί δεν αρέσει να του δίνουν χαστούκι, όλα προτιμούν ένα απαλό χάδι.
Σε κανένα παιδί δεν αρέσει να του πετάνε νερό στο πρόσωπο!
Όλα θέλουν να παίζουν με το νερό και να χαίρονται!
Αν ένα παιδί δεν του δίνουν σημασία και συνέχεια του λένε, δεν αξίζεις τίποτα, θυμώνει κι αν συνεχίσουν και στο σχολείο να το υποτιμούν τότε θα κάνει τα πάντα για να το προσέξουν.
Είναι σα να παίρνει το σχοινί και να χτυπά την καμπάνα!
Έτσι μεγαλώνει μέχρι να βρεθεί κάποιος ν’ακούσει τους χτύπους της καμπάνας.
Αν τους ακούσει γρήγορα και αντιδράσει σωστά το παιδί θα σωθεί.
Αν όμως δεν ακουστεί ποτέ η δική του καμπάνα, μια μέρα θα κλείσει το φως σε κάποιο χώρο και θα φέρει σκοτάδι γύρω του.
Μπορείς κορίτσι μου να σέβεσαι πάντα τον άνθρωπο που είναι απέναντί σου;
Να ξέρεις ότι πάντα κάτι θα μάθεις από αυτόν.
Να έχεις πάντα ένα καλό λόγο και να μην προσβάλλεις κανέναν.
Προσπάθησε με τα λόγια και όχι με τη βία να τα βγάζεις πέρα στη ζωή σου!
Η βία φέρνει μόνο βία!
