Αγαπητή Βίκυ Σταμάτη

Σήμερα σε είδα στο δικαστήριο να ζητάς διαζύγιο γιατί, όπως αναφέρεις,  διώκεσαι επειδή φέρεις το επίθετο του άντρα σου. Με εκπλήσσεις, ειλικρινά με εκπλήσσεις σ όλες τις δημόσιες εμφανίσεις σου.

Νομίζω όταν σε βλέπω κάθε φορά, ότι παρακολουθώ μια σαπουνόπερα, ξέρεις από τις παλιές με τα πλούτη, τα μίση, τις ίντριγκες.

Μου δίνεις την εντύπωση μιας καλής ηθοποιού ή κάποιας που έχει άγνοια του κόσμου που ζει, λίγο δύσκολο κάτι τέτοιο για μια γυναικά σαν και εσένα νομίζω.

Και γιατί το λέω αυτό;

Βίκυ όταν χώρισα φοβόμουνα να βγω και στο μπαλκόνι του σπιτιού μου ν” απλώσω τα ρούχα όχι να βγάλω δελτίο τύπου.

Βίκυ εσύ απειλείς τα δικαστήρια… εγώ πήγα με δανεικά στα δικαστήρια να πάρω διαζύγιο για να μην φτάσουν σε μένα και τα παιδιά μου τα χρέη του συζύγου μου.

Βίκυ τότε με τον πλούσιο γάμο στο Παρίσι και τα χιλιάδες  χρήματα που σπαταλήσατε γι αυτόν δεν σε ζήλεψα. Δούλευα όλη μέρα για να μεγαλώσω τα παιδιά μου, δεν είχα χρόνο για τέτοια αισθήματα. Απλά σκεφτόμουνα για να παντρευτεί  έναν άντρα με τόση διαφορά ηλικίας κάποιος λόγος υπάρχει.

Μετά που πόζαρες στα περιοδικά στον δικό σου στιλάτο κόσμο, πάλι δεν με άγγιζες αντιπροσώπευες κάτι άλλο και ειλικρινά δεν με ενδιέφερες.

Άρχισες να μ΄ενδιαφέρεις όταν δυσκόλευε η καθημερινότητα μου, όταν σταμάτησα να βάζω πετρέλαιο στο καλοριφέρ τον χειμώνα, όταν κυκλοφορούσαμε με τα παλτά στο σπίτι.

Ασχολήθηκα μ΄εσένα όταν ερχόντουσαν οι λογαριασμοί των ΔΕΚΟ και έπρεπε να κόψω κάτι από την καθημερινότητα μας για να τους πληρώσω.

Ασχολήθηκα μ΄εσένα όταν δεν μπορούσα να πάρω χριστουγεννιάτικα δώρα στα παιδιά μου, όταν δυσκολευόμουν να στρώσω το γιορτινό τραπέζι.

Όταν κόψαμε τις ταβερνούλες και τις εξόδους για ποτό.

Ασχολήθηκα μ΄εσένα και μ΄όλες τις άλλες, συν τους  πολιτικούς  συζύγους σας, γιατί εξαιτίας σας οι κόποι, η δούλεψη μιας ζωής κατασπαταλήθηκαν και μείναμε εμείς τώρα μ΄αυτά που περισσεύουν στο κράτος, σαν οικογενειακά έσοδα.

Βίκυ εγώ δεν έχω φίλους να δώσουν 250.000 ευρώ εγγύηση για εμένα, μου δείχνουν όμως αλλιώς την αγάπη τους, με στηρίζουν με τα λόγια τους.

Βίκυ κλαις και φωνάζεις για το παιδί σου, σε καταλαβαίνω είσαι μάνα. Μάνα όμως ήμουν και εγώ όταν γύριζα ξημέρωμα στο σπίτι από τις δουλειές, ναι από τις δουλειές. Και τα δικά μου παιδιά δεν με βλέπανε, γιατί έπρεπε να δουλεύω όλη μέρα για να μεγαλώσουν και να σπουδάσουν μια που εσείς, και εσύ μαζί, φροντίσατε να διαλύσετε τη χώρα μας για το προσωπικό σας όφελος

Βίκυ είμαστε σχεδόν συνομήλικες… σε καμάρωσα που δεν έχεις καμία ρυτίδα, εγώ βλέπεις έχω γεμίσει, δεν μπορώ πια ούτε μια κρέμα της προκοπής να αγοράσω.

Σε καμάρωσα που δεν έχεις ούτε μια άσπρη τρίχα, εγώ μετρώ τα λεφτά για να πάρω βαφή να τα βάψω.

Επίσης μου άρεσες Βίκυ το καλοκαιράκι στις διακοπές σας, στο ξενοδοχείο που κάνατε τα μπάνια σας στην πισίνα, στις ταβερνούλες που τρώγατε με τον Άκη, αυτόν που θέλεις να χωρίσεις τώρα, τα θαλασσινά σας.

Βίκυ, δεν θέλω να πας φυλακή, δεν θέλω να μας ζητήσεις συγγνώμη, ούτε εσύ, ούτε ο σύζυγος σου, ούτε κανένας από εσάς που μας φέρατε σ΄ αυτό το σημείο.

Γυρίστε πίσω τα λεφτά αυτά που η δικαιοσύνη λέει ότι οφείλετε και συνεχίστε τη ζωή σας.

Αφήστε όμως και όλους εμάς να ζήσουμε με αξιοπρέπεια, να παίρνουμε όσα μας ανήκουν και όσα δικαιούμαστε από τη δουλειά μας.

Βίκυ κάθε φορά που σε βλέπω σε θαυμάζω ……..αν δεν είχες παντρευτεί τον Άκη θα γινόσουνα μια πολύ καλή ηθοποιός.

Μια συνομήλικη σου

Φλώρα

Πηγή: alithinesgynaikes.gr